Zjednoczona Europa nigdy nie powstanie bez decydującego aktu, który poprzez namiętny entuzjazm ludzi doprowadzi do utworzenia europejskiego rządu. Obowiązkiem wszystkich, którzy wierzą w tę zbawczą ideę jest, aby wspólnie, w procesie ciągłej kampanii wzbudzić powszechny entuzjazm dla rozwoju wielkiego, europejskiego społeczeństwa.

Naród chorwacki ma prawo do szczęścia i dobrobytu jako całość, takie same prawo ma też każdy pojedynczy Chorwat jako część tej całości. Te szczęście i dobrobyt mogą być zapoczątkowane i osiągnięte dla narodu jako całości i dla poszczególnych jednostek jako jego części jedynie w zupełnie samodzielnym i Niezależnym Państwie Chorwackim, zatem nie może być on w żadnej formie składową częścią żadnego innego państwa ani żadnego innego tworu państwowego.

Lektury późnych pism dawnych konserwatystów, mających na koncie przedtem różne dziwaczne sympatie, od których z czasem się odcinali jak Ksawery Pruszyński w swoich późnych pismach czy Stanisław Cat-Mackiewicz w „Europie in flagranti” doceniali znaczenie i fakt Rewolucji Październikowej oceniając ją inaczej niż ogół współczesnych konserwatystów, bo widzieli jeszcze jeden aspekt, który obecnie umyka…

Nie mogę się nawet zastanawiać nad historią Powstania Warszawskiego i wypowiadać na jego temat sądów poza wyrazem podziwu dla bohaterstwa dzieci, które brały w nim udział. W drugiej wojnie światowej Polska w minimalny sposób wpłynęła na bieg wydarzeń i poniosła maksimum strat. Anglia odwrotnie – w sposób maksymalny wpłynęła na bieg wydarzeń i poniosła minimum strat. W tym się wyraża cała różnica pomiędzy doskonałością rządów angielskich a nieudolnością naszych.

Organizacja Monarchistyczna głosiła, iż państwo polskie powinno być silną monarchią dziedziczną. Monarchiści uważali, iż projektowany ustrój powinien oprzeć się na: religii, etyce, tradycji i autorytecie, tylko takie podstawy miały dać możność prawidłowemu rozwojowi narodu.