Brygada Kujawsko-Pomorska ONR pamięta!

Sprzątanie zapomnianych i zaniedbanych miejsc spoczynku jest objawem społecznej troski i zwykłym ludzkim odruchem. Szacunek dla zmarłych każe, by w szczególności dbać o takie miejsca. Sprzątanie i przywracanie do porządku „bezimiennych” pojedynczych grobów wydaje się czymś oczywistym i na miarę możliwości każdego z nas.

19 grudnia br. członkowie Brygady Kujawsko-Pomorskiej ONR z Torunia przeprowadzili na Cmentarzu Garnizonowym przy ul. Grudziądzkiej renowację zapomnianego i jakże zaniedbanego grobu Erny i Artura Rejskich (Reiske).  Artur Rejski (Reiske) był przedwojennym burmistrzem miasta Golubia, a w czasie wojny żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych.

Na koniec prac odmówiono modlitwę w intencji wszystkich bohaterów walczących w obronie wolności i niepodległości Ojczyzny – Polski. Cześć i Chwała Bohaterom!

Poniżej prezentujemy krótki biogram Śp. Artura Reiske. (bz)

ARTUR REISKE (? – 1959) – Dzisiaj ocalamy od zapomnienia jeszcze jedną postać, osobę związaną z Ruchem Narodowym, która była bardzo znana i ceniona w Golubiu w latach 30-tych, a także w latach wojny i w pierwszych latach powojennych. To Pan Artur Reiske, żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych.

Urodził się w Polskie Brzozie pod Brodnicą, żona jego pochodziła z Malborka i była wyznania ewangelickiego, a wiec możemy przypuszczać, iż małżeństwo to miało pochodzenie niemieckie zwłaszcza żona. W latach między wojennych Artur Reiske był burmistrzem miasta Golubia. Jeszcze za czasów wojny bolszewickiej kapitan Artur Reiske dowodził kompanią wojska, która walczyła z sukcesami z bolszewikami pod Brodnica i walnie przyczynili się oni do wyzwolenia Brodnicy od bolszewików. W wojennych czasach hitleryzmu Artur Reiske należał do tajnej komórki Narodowych Sił Zbrojnych na okręg wąbrzewski, golubski, lipnowski. Organizowali sabotaże, pomagali rodzinom represjonowanym, ukrywali poszukiwanych, a także działali zbrojnie. Jak wiemy z powojennej historii Polski takie formacje jak AK, NSZ i inne organizacje partyzanckie zwłaszcza na Polesiu i w Małopolsce zostały uznane przez ówczesne władze komunistyczne za formacje zbrodnicze, nazywano je bandami, które dokonywały mordów na cywilnych obywatelach wsi i miasteczek. Oskarżano ich o liczne zbrodnie, niejednokrotnie dokonywane przez samo UB, aby ich poniżyć w oczach obywateli. Robiono pokazowe rozprawy sądowe, gdzie pochwyceni partyzanci nie uznający władzy komunistów skazywani byli na śmierć, lub długoletnie więzienia.

Artur Reiske należał do NSZ w Golubiu i wiedziano o tym, ale nic mu nie mogli udowodnić. Był znanym człowiekiem w Golubiu, inteligentem, nauczycielem młodzieży, a władza ludowa niezbyt przyjaznym okiem patrzała na inteligentów. Pan Artur był dyrektorem w pierwszym liceum zorganizowanym po wojnie. Mieszkańcy Golubia przez dłuższy czas opierali się władzy ludowej, żyjąc w innym ustroju przez wiele lat, zahartowani w życiu pod zaborami, a potem w młodej odradzającej się demokracji w wolnej ojczyźnie nie bardzo chcieli ustroju socjalistycznego, znali Rosjan jak nikt inny, przecież za Drwęcą mieli ich przez ponad sto lat, a gdy przyszedł bolszewizm i wojna z nimi w 1920r., to poznali ich do reszty i nie chcieli mieć takiego przyjaciela. Przeciwny był temu i pan Artur. Podobno nie zabronił uczniom liceum zorganizowania obchodów 3 Maja co było w tamtych czasach stalinizmu niemal zbrodnią, a wiec miarka się przebrała i pana Artura zniszczono dokumentnie. Zamieszkał w Toruniu, ale ta zła bumaszka szła za nim i nie mógł już uczyć młodzieży, nie mógł już pokazać swoich patriotycznych wartości. On wykształcony człowiek, musiał pracować jako woźny, nie ubliżając w ogóle temu zajęciu. Na pewno z tym wszystkim nie mógł się pogodzić i zakończył swoje życie w styczniu 1959 r. – niestety jego żona także załamała się zupełnie i zmarła krótko po swoim mężu zaledwie dwa miesiące później. Spoczywają zapomniani przez wszystkich na cmentarzu garnizonowym przy ulicy Grudziądzkiej w Toruniu. (…)  . Marian P.

a.me.

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
Facebook

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *