Komentarz tłumacza: Od pewnego czasu w kręgach narodowo rewolucyjnych w Europie zachodniej można zaobserwować wyraźne odejście od schematu prawica – lewica. Ruchy inspirowane doktrynami skrajnej lewicy i prawicy powstawały przez cały XX wiek. Jednak to koniec ubiegłego stulecia oraz początek obecnego doprowadziły do stworzenia wielu interesujących nurtów w ruchu rewolucyjnym. Autonomiczni Nacjonaliści, czy narodowi anarchiści to tylko niektóre z grup, które odeszły od nieaktualnej linii podziału politycznego(obecnego jeszcze w Polskim „prawdziwym” nacjonalizmie, gdzie najważniejsza jest historia i walką z „komuną”). Przedstawiam Czytelnikom kolejny, tym razem krótki tekst holenderskiej grupy Groene Nationalisten związanej z ekonacjonalizmem i narodowym anarchizmem poświęcony zagadnieniu anarchii.

Tomasz Kosiński

„Anarchia jest ładem bez władzy”

Pierre-Joseph Proudhon

Odrzucamy nowoczesny, indywidualistyczny i chaotyczny „anarchizm”. Te indywidualistyczne i chaotyczne elementy jak nonszalancja i brak odpowiedzialności jako „anarchistyczne zasady”. Wierzymy w ludzi, którzy pozostali wierni esencji anarchizmu. Solidarność społeczna i wolność osobista zostaną osiągnięte dzięki harmonijnemu rozwojowi. Zbyt często anarchistyczny indywidualizm jest źle interpretowany jako brak odpowiedzialności. To właśnie z wolnością wiąże się odpowiedzialność.

Indywidualistyczni i chaotyczni „anarchiści” uznali regułę indywidualizmu za usprawiedliwienie dla swojego ego i chaosu, który zapanował. Silne, dynamiczne stowarzyszenie i organizacja wokół wspólnej sprawy i tożsamości są warunkiem koniecznym do walki przeciwko władzy. Emancypacja mas ludowych jest możliwa tylko poprzez walkę organizacji anarchistycznej z opresyjnym systemem, dążeniem do realizacji idei wolnego i anty-etatystycznego społeczeństwa. Władza jest zawsze związana z wykorzystywaniem ludzi, w związku z tym państwo musi być zastąpione przez system federacyjny, w którym ludzie rządzą się sami. Lokalne społeczności są zebrane w prowincji, prowincje w ramach krajów i narodów, nawet większych federalnych sojuszy. Jednak w tej federacji nie istnieją inne instytucje, społeczność lokalna będzie posiadać władzę nad jednostką.

Mamy na myśli ideę, w której anarchizm opuszcza polityczne bagno dezorganizacji i rozpoczyna pracę na rzecz rozpoznawalnego, zbiorowego celu,  świadomej, zorganizowanej, zbiorowej praktyki działania. W zakresie społecznym, a także politycznym społeczeństwo anarchistyczne musi mieć charakter zbiorowy. Przeciwko nieodpowiedzialnemu indywidualizmu stawia zasadę odpowiedzialności zbiorowej.

Anarchiści zawsze odrzucali centralizm, ponieważ państwo i jego władza zabijają inicjatywę, kreatywność i wolnego ducha, tworzą niewolnika, poddanego. Przeciwko centralizmowi anarchizm stawia federalizm. Federalizm oparty jest na dobrowolnym porozumieniu jednostek i społeczności, które pracują razem, dla wspólnego celu. Siła federacji polega na tym, że każdy posiada obowiązki wobec niej. Federacja nie zabezpiecza jedynie praw jednostki, ale również wymaga ich poszanowania oraz wprowadza decyzje zbiorowe. Federalizm przynosi wolność oraz pobudza jednostkowe inicjatywy wraz z działaniem na rzecz dobra wspólnego.

Idea anarchizmu nie jest abstrakcją, ani utopią, wypływa z najgłębszych pragnień ludzkiej wolności. Te pragnienia odnoszą się do najbardziej heroicznych okresów życia i walki. Słabością anarchizmu była zawsze organizacja. Tylko realizacja nie-biurokratycznej formy organizacji, która opiera się na zasadzie odpowiedzialności zbiorowej i ciągłym działaniu zbiorowym prowadzi do walki, akcji bezpośredniej, podąży nią  każdy kto dąży do anarchistycznego ideału. 

Tekst został przetłumaczony ze strony: http://groenenationalisten.wordpress.com/2014/10/22/anarchism-is-order/

Tłum. Tomasz Kosiński