Hollywood Anti-Nazi League – „antyfaszyści” z Miasta Aniołów

Amerykańskie grupy faszystowskie i antyfaszystowskie są w Polsce znane stosunkowo niewielkiej grupie odbiorców. Po przedstawieniu Czytelnikom dwóch organizacji kojarzonych z faszyzmem [Silver Legion (https://konserwatyzm.pl/artykul/7944/faszyzm-po-amerykansku-czyli-srebrne-koszule-williama-dudley), Black Legion (https://konserwatyzm.pl/artykul/9838/czarny-legion—mroczna-legenda-usa, https://konserwatyzm.pl/artykul/10632/the-black-legion—historia-nocnych-lowcow)] postanowiłem zaprezentować ugrupowanie związane z działalnością, którą w dzisiejszych czasach nazywa się „antyfaszystowską”. Warto zauważyć, że tak, jak w przypadku amerykańskiego faszyzmu, działania antyfaszystowskie miały swoją specyfikę nieznaną w Europie.

Hollywood Anti-Nazi League (Hollywódzka Liga Antynazistowska, HANL) powstała w październiku 1936 roku. Była reakcją na rosnące wsparcie systemu nazistowskiego przez Hollywood, pozbawiania Żydów ról w filmach oraz pomoc przy nazistowskich produkcjach[1]. Członkowie przemysłu filmowego postanowili wystąpić przeciwko idei nazizmu i stworzyli własną grupę. Organizacja powstała pod opieką American League for Peace and Democracy, która była związana z partią komunistyczną. Sama organizacja skupiała w swych szeregach głównie Żydów, osoby pochodzenia żydowskiego oraz działaczy lewicowych. Do ugrupowania należeli również ludzie związani z filmem o różnej orientacji politycznej np. Herbert Biberman, Robert Rossen, Dorothy Parker, liberałowie np. Philip Dunne, konserwatyści np. Herman J. Mankiewicz, czy naukowcy np. prof. Norman Dyrne. Założycielem HANL był Otto Katz, przewodniczącym Donald Ogden Stewart.

Według źródeł samej organizacji HANL skupiała 5 tys. członków. Seven Carr powołując się na Leo Rostena uważa, że te dane są zawyżone[2], akta FBI mówią o ok. 3 tys członków. Ugrupowanie wydawało własne pisma: ,,Hollywood Anti-Nazi News”, ,,Hollywood Now” (nakład ok. 3,5-4 tys. egzemplarzy rozprowadzany głównie w Kalifornii, kilkanaście numerów wysyłano poza granice USA). Prowadzono również dwa programy radiowe w radiu KFWB (głównie Herbert Biberman i Donald Stewart). Trzy największe sekcje mieściły się w: Silver Lake, Hollywood i Beverly Hills. Istniało również kilka mniejszych sekcji, jednak nie odegrały znaczącej roli w funkcjonowaniu HANL. Według informacji zgromadzonych przez FBI podstawowe źródła finansowania organizacji stanowiły:

– składki członkowskie oraz                                                                  

– darowizny od gwiazd filmu i teatru oraz producentów filmowych.

Działalność organizacji skupiała się głównie na ukazywaniu opinii publicznej powiązań Hollywood z III Rzeszą. Jedną z najważniejszych akcji HANL było zakłócenie i nawoływanie  do bojkotu przyjazdu Leni Riefenstahl. Czołowa nazistowska twórczyni filmów propagandowych została zaproszona przez Walta Disneya, miała promować swój najnowszy film „Olimpia”. Drugim ważnym przedsięwzięciem w historii grupy było nagłośnienie przylotu do Hollywood syna Benito Mussoliniego, Vittoria. Członkowie HANL bezskutecznie protestowali na lotnisku. Syn Duce wylądował, a swój pobyt w Hollywood spędził u boku takich sław jak reżyser Hal Roach. Spośród innych działań można wymienić pikiety na spotkaniach German-American Bund[3], czy próby finansowania antynazistowskich produkcji kinowych. Jednak zgodnie z kodeksem „The Motion Picture Production Code” filmy powinny być apolityczne i próby nakręcenia obrazu o wydźwięku antyhitlerowskim nie udały się. Szerokim echem odbiło się oskarżenie przez HANL twórców filmu „The Road Back”  (na podstawie zakazanej w Rzeszy „Drogi powrotnej” powieści Ericha Marii Remarque) o gloryfikację Hitlera. Działacze HANL angażowali się w akcje mające na celu zapobiegać dyskryminacji Murzynów. W aktach FBI występuje informacja o akcji solidarnościowej z czarnoskórymi nauczycielami, uczącymi w murzyńskiej szkole. HANL organizowało akcje bojkotu niemieckich towarów oraz liczne pikiety odnoszące się do ówczesnej sytuacji międzynarodowej (m.in. wojna domowa w Hiszpanii, układ monachijski, krytyka kolonializmu brytyjskiego, krytyka polityki Daladiera)  

Wraz podpisaniem paktu Ribbentrop-Mołotow 23 sierpnia 1939 roku HANL zmienia nazwę na Hollywood League for Democratic Action (HLDA). Spowodowane to było obawą o zaniechanie przez komunistów walki z nazizmem.  Następnie, w 1940 roku  HLDA weszła w skład American Peace Mobilization (APM). Było to spowodowane nagonką kongresmena z Partii Demokratycznej Martina Diesa i donosem do The House Committee on Un-American Activities (HUAC) – struktury w Izbie Reprezentantów zajmującej się rozpracowywaniem grup i obywateli oskarżonych o nielojalność wobec państwa i  powiązania z działalnością komunistyczną.  Po II wojnie światowej APM zmieniła nazwę na National Committee to Win the Peace i zajęła się działaniami pacyfistycznymi, na rzecz rozbrojeń i ograniczania arsenałów nuklearnych.              

Na podstawie:

Akta FBI Freedom of Information Act (FOIA) sygn. 65-796

 A. Casty, Communism in Hollywood: The Moral Paradoxes of Testimony, Silence, and Betrayal, Plymouth 2009.  

 Tomasz Kosiński

W galerii znajdują się skany wykazu prenumeratorów czasopisma ,,Hollywood Now” .

a.me.


[1] Więcej o współpracy można znaleźć w książce B. Urwald, The Collaboration: Hollywood’s Pact with Hitler, Belknap Press 2013 lub http://www.dailyherald.com/article/20130921/entlife/709219943/?interstitial=1 [dostęp: 25 września 2013 r.].

[2] S.A. Carr, Hollywood and Anti-Semitism: A Cultural History Up to World War II, Cambridge 2001

[3] German American Bund była amerykańską organizacją odwołującą się do nazizmu założoną w 1936 roku. Członkami byli tylko Amerykanie niemieckiego pochodzenia. Na czele ugrupowania stał Fritz Kuhn. Organizacja posiadała w zależności od źródeł 5 – 10 tys. członków. Została zdelegalizowana ok. 1942 roku. 

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
Facebook

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *