x. Grzegorz Śniadoch IBP,

przewodniczący Rady Instytutu Summorum Pontificum:

Po długich oczekiwaniach, prawie cztery lata po ogłoszeniu papieskiego motu proprio Summorum Pontificum ukazała się instrukcja która go doprecyzowuje. Nie wnosi de facto niczego nowego dla tych którzy się stosowali do samego motu proprio i interpretowali go zgodnie z myślą ustawodawcy. Rozczaruje za to tych, którzy próbowali ograniczyć jego stosowanie, gdyż ponownie przypomina, jakie prawo mają ci, którzy pragną we Mszy trydenckiej uczestniczyć i ją sprawować.Sam fakt pojawienia się tej instrukcji z jednej strony jest pocieszający, a z drugiej jednak smutny. Pocieszające jest to, że Stolica Apostolska po raz kolejny pokazała, że sprawa istnienia liturgii trydenckiej jest sprawą żywą, aktualną i dotyczącą całego Kościoła – sama nazwa Instrukcji już to sugeruje. Smutne zaś jest to, że samo motu proprio potrzebuje takich instrukcji. Jak musiała być wykrzywiana jego interpretacja skoro, trzeba było przypomnieć jeszcze raz to co już zostało powiedziane? Sekretarz Komisji ksiądz prałat Pozzo, mówił o ogromnej ilości skarg, które napływały w listach do Komisji Ecclesia Dei. To  najlepiej świadczy, jak bardzo wiernym zależy na dawnej liturgii, a z drugiej strony pokazuje jak wielu biskupom „nie zależy”. Oczywiście są też chwalebne wyjątki (także w Polsce), z których się ogromnie cieszymy. Ci biskupi którzy pozytywnie zareagowali na samo motu proprio i otworzyli swoje serca (i kościoły) na formę nadzwyczajną, otrzymali teraz potwierdzenie, że działają zgodnie z myślą Ojca Świętego, a co za tym idzie całego Kościoła Katolickiego. Ufamy, że podobnie będzie również i w Polsce, a może nawet powstaną tak upragnione w wielu miastach parafie personalne.Tym wszystkim duszpasterzom, którzy się wahają zachęcamy do odwagi, przypominając słowa św. Pawła :”O, gdybyście mogli znieść trochę szaleństwa z mojej strony!” 2 Kor 11, 1  – zjednacie sobie serca wielu oddanych przywiązanych do Tradycji Katolickiej wiernych i zyskacie gorliwych obrońców wiary.

Arkadiusz Robaczewski,

prezes Instytutu Summorum Pontificum:

Pobieżna lektura opublikowanego dziś dokumentu Universae Ecclesiae – bardzo cieszy każdego, kto jest znużony i zniesmaczony destabilizacją liturgiczną obserwowaną od dziesięcioleci w Kościele. Cieszymy się również w Polsce, gdzie może mniej widoczna jest desakralizacja liturgii – co nie znaczy, że owa desakralizacja nie występuje – ale na pewno mieliśmy do czynienia z permanentnym traktowaniem wiernych kształtujacych swą wiarę i religijność w oparciu o tradycyjne formy – jako katolików drugiej kategorii.

Instrukcja o stosowaniu motu proprio Summorum Pontificum znosi te przykre ograniczenia, które na rozwój rytu nakładały lokalne rozporządzenia administracyjnych struktur Kościoła, wydawane od dekanatu po Konferencje Episkopatu. Na pewno może ona pomóc rozproszyć – o co przed laty apelował Józef kard. Ratzinger – obawy przed dawna liturgią, wciąż żywione w wielu środowiskach kościelnych, nawet pośród biskupów.

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że instrukcja nie jest panaceum, że jej opublikowanie nie spowoduje natychmiastowego usunięcia wszystkich przeszkód, które dotąd uniemożliwiają normalne funkcjonowanie w Kościele starszej liturgii. Nie znikną od razu te przeszkody, które wielu spragnionym łaski wiernym zamykają dostęp do skarbca Kościoła, by mogli z niego w pełni czerpać. Instrukcja może być pomocą i wskazówką, w ostateczności normą prawną, do której odwołają się, w razie potrzeby, wierni. By skarbiec Kościoła stał otworem dla wiernych – potrzebne jest nawrócenie wielu serc i zmiana w sposobie patrzenia na kondycję Kościoła we współczesnym świecie. Msza św. w starszej formie nie jest ozdobnikiem, czy zaspokajaniem resentymentu grupki wiernych. To ożywcza transfuzja dla obumierającego na Zachodzie Kościoła.

Na pewno nieprzypadkowa jest też data opublikowania instrukcji. Mamy dziś rocznicę Objawień Fatimskich – dramatycznych ale też pełnych nadziei. Matka Boża w Fatimie mówiła o ogromnych zagrożeniach duchowych, które dotkną też Kościół, o nurtach, które wiele dusz będą odwodzić od Boga i prowadzić ku zatraceniu. Uobecnianie się Bożej Miłości i Ofiary, tak dobitnie wyrażane w starszej liturgii, sprawia, że to ona właśnie bardziej niż cokolwiek innego może przemieniać współczesnego, zagubionego człowieka.

Niech będą dzięki Bogu, Matce Bożej, za to, że Stolica Apostolska wskazuje naszym Pasterzom drogę dla Kościoła w III Tysiącleciu.

http://www.summorumpontificum.pl/