Lusia Ogińska, Pieśń o wypędzonych. Film historyczno-poetycki, Oficyna „Aurora”, Warszawa 2013, ss. 59

            Współcześnie trudno mówić o okupacji niemieckiej, takiej z jaką mieliśmy do czynienia przed laty. Niemniej jednak nie można powiedzieć, że jej dzisiaj w Polsce nie ma. Przybrała wszak inną – niekoniecznie mniej dolegliwą w niebagatelnych społecznie konsekwencjach – formę. Przejawia się ona głównie w obszarze działań inicjowanych przez Unię Europejską w stosunku do Polski. Od Niemców mianowicie w znacznej mierze zależy przebieg procesów decyzyjnych tej instytucji międzynarodowej. Nie da się nie zauważyć niemieckich dążeń do osiągnięcia wpływu na polskie, na przykład: gospodarkę, edukację, pamięć historyczną czy media. Dlatego tak ważne dla współczesnych Polaków jest niepoprawne politycznie – bo w swej treści prawdziwe oraz merytoryczne – dzieło Lusi Ogińskiej, pod tytułem „Pieśń o wypędzonych. Film historyczno-poetycki”. Unaocznia oraz uzmysławia ono ważne zakusy Niemców, których nie wolno nam zlekceważyć. O ile oczywiście Polska stanowi dla nas faktyczną wartość.

            W ręce czytelnika trafia rzecz niezwykła, powstała w wyniku inspiracji poematem Lusi Ogińskiej zatytułowanej „Pieśń o wypędzonych”. To jeden z tych przekazów, obok których nie da się przejść obojętnie i które na długo zapadają w pamięć. Na jego podstawie powstała wersja filmowa tematu Dzieci Zamojszczyzny bogata w rozmowy ze świadkami minionych zamojskich wydarzeń, mieszkańcami Rumi (to miasteczko, gdzie po urodzeniu jako córka okupantów mieszkała Erika Steinbach), politykami. To z pewnością niezwykle cenne świadectwa. Dzięki nim odbiorca pozna różne aspekty tych samych wydarzeń i możliwość spojrzenia na nie w wymiarze geopolitycznym.

            Poza bezpośrednimi relacjami z tych w istocie tragicznych wydarzeń, Lusia Ogińska poświęciła wiele uwagi na omówienia relacji polsko-niemieckich i zależności: Polska-Niemcy-Unia Europejska. Oddała głos ekspertom. Prawdziwym ekspertom, to znaczy nie tym opłaconym przez dziennikarzy. I nie tym ślepo zawierzającym swoją przyszłość w ręce germańskiej dominacji scedowanej w struktury unijne. Wypowiedziane przez nich w filmie kwestie odsłaniają przemilczenia w dyskursie publicznym, zakłamania obecne w pamięci historycznej i próby zakłamywania współczesnej rzeczywistości politycznej. Namysłowi nad tą warstwą przekazu sprzyjają fragmenty liryczne do głębi przeszywające odbiorcę zdolnego do empatycznego podejścia do swojego narodu w sensie całościowym.

            Warto, aby czytelnik zwrócił uwagę na pewną niesłychanie istotą właściwość wyłaniającą się z filmu. Otóż tak jak niegdyś lekceważono Adolfa Hitlera, tak dzisiaj – co autorka świetnie przedstawia – nie uświadamia się sobie istoty działalności Eriki Steinbach i potencjalnych skutków z nią współpracy dla Polski. Warto wsłuchać się w przesłanie obecne w ekranizację, przyjrzeć się jego wizualizacji oraz przemyśleć wpisany w nie sens. Pozwoli to zrozumieć jak bardzo i z jakich powodów Polacy są nieustannie zwodzeni przez rozmaite ośrodki decyzyjne – również międzynarodowe – a także w jaki sposób można efektywnie chronić się przed zagrożeniami płynącymi ze strony Niemiec.

            Już sama publikacja książki oraz filmu autorstwa Lusi Ogińskiej, pod tytułem „Pieśń o wypędzonych. Film historyczno-poetycki” jest wielkim sukcesem – autorki i bezkompromisowej Oficyny „Aurora”. Nieczęsto wszak w Polsce publikuje się materiały niepoprawne polityczne, wbrew sprzeciwowi elit politycznych, to znaczy wbrew ich korzyściom osobistym, a jednocześnie w interesie społecznym. Dzieło to jest mianowicie skierowane do Polaków, którzy mogą mieć obecnie – w dobie natłoku informacji – trudności w rozróżnieniu wroga od przyjaciela. Prezentowane dzieło pozwala jednak wybrnąć z tej kłopotliwej sytuacji. Dostarcza ona materiału do przemyślenia i samodzielnego opowiedzenia się przeciwko wpływowi Unii Europejskiej i Niemiec w Polsce. Uzmysławia także, że każdy Polak ma siłę tkwiącą w jego narodzie, a zatem może się przeciwstawić zarazie zachodu. Jest to więc cenna pozycja wydawnicza – obowiązkowa dla tych, którzy czują się Polakami i mają świadomość zagrożenia swojej polskości i nigdy nie zgodzą się na jej zmącenie.

Film jest dostępny na stronie Oficyny „Aurora”: http://www.oficyna-aurora.pl/index.php?a=filmy&c=41

Krzysztof Wróblewski        

a.me.