Reprezentanci najróżniejszych opcji pojawiają się, znikają, grzebią, antycypują, jątrzą, kajają się, przybierają nowe wcielenia, przeżuwają kolejne idee i tak to się kręci. Jednym z wybitniejszych ostatnio przykładów tejże celebryckiej formy politycznej egzystencji była niejaka Antonina „Antosia” Polak.

Einstein napisał niegdyś: „Dzisiaj w Niemczech jestem nazywany niemieckim naukowcem, a w Anglii przedstawia się mnie jako szwajcarskiego Żyda. Jeśli jednak zostanę uznany za bête noire, opisy ulegną odwróceniu i stanę się szwajcarskim Żydem dla Niemców i niemieckim naukowcem dla Anglików”. Coś podobnego przydarzyło się niedawno Gerardowi Depardieu.

Powyższa opinia jednoznacznie kwalifikuje Szaniawskiego jako wyznawcę i realizatora antyrosyjskiej polityki proamerykańskiej, opierającej się na sztucznie stworzonym synkretycznym kulcie nie-katolickiego przywódcy uzurpatorskiego międzywojennego socjalizmu liberalnego – Józefa Piłsudskiego.