Jak donosi agencja Reutera, rządzące na Wybrzeżu Kości Słoniowej, Zgromadzenie Republikanów (Rally of the Republicans/Rassemblement des Républicains RDR) wybrało ponownie obecnego prezydenta Alassane Ouattara jako kandydata w zbliżających się wyborach prezydenckich, które zostały zaplanowane na październik 2015 r.
Większość środków masowego przekazu już teraz sugeruje, że Outtara (73 lata) to najsilniejszy kandydat, który ponownie stanie na czele jednej z dominujących gospodarek w Afryce Zachodniej, która jest liderem w światowej produkcji kakao. Za głównego kontrkandydata do tej pory uważało się byłego prezydenta Henri Konan Bedie, który stoi na czele Partii Demokratycznej Wybrzeża Kości Słoniowej (Democratic Party of Ivory Coast/Parti Démocratique de la Côte d’Ivoire PDCI), lecz miesiąc temu podjął decyzję o wycofaniu się z kampanii wyborczej. PDCI wchodzi obecnie w skład koalicji rządowej.
Jedynym poważniejszym przeciwnikiem w nadchodzących wyborach może okazać się inny były prezydent Laurent Gbagbo, lecz jego partia nie podjęła jeszcze decyzji i coraz częściej pisze się o możliwym rozłamie. Front Ludowy Wybrzeża Kości Słoniowej (Ivorian Popular Front/Front populaire ivoirien FPI) wciąż nie uporał się z polityczną przemocą i wojną domową sprzed pięciu lat. Po tym jak założyciel i wieloletni przywódca tej formacji został schwytany i przewieziony do Hagi, gdzie Międzynarodowy Trybunał Karny postawił mu zarzuty zbrodni przeciw ludzkości, FPI musi dokonać wyboru kandydata – czy dalej stać za Gbagbo, czy postawić na nowe otwarcie.
Kryzys polityczny na Wybrzeżu Kości Słoniowej oficjalnie zaczął się w 2010 r. kiedy ówczesny prezydent Laurent Gbagbo przegrał wybory prezydenckie z Alassane Ouattara, lecz wyniku nie uznał. Okres dwuwładzy, w którym na północy kraju zgromadzili się zwolennicy Outtara a na południu siły wierne Gbagbo doprowadził do wojny domowej i śmierci ok. 3 tysięcy osób. Dnia 11 kwietnia 2011 r. Gbagbo został aresztowany a jakiś czas później przewieziony do Hagi i postawiony przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym. Dnia 12 czerwca 2014 r. Gbagbo usłyszał cztery zarzuty zbrodni przeciwko ludzkości, które obejmują zabójstwo, gwałty, prześladowania oraz inne nieludzkie czyny.
Wybrzeże Kości Słoniowej było francuską kolonią, które uzyskało niepodległość w 1960 r. Pierwszym prezydentem został Félix Houphouët-Boigny, który pełnił swój urząd do swojej śmieci w 1993 r. Aż do roku 1999 Wybrzeże Kości Słoniowej było symbolem stabilności i harmonijnego rozwoju w zachodniej Afryce. Wtedy to prezydent Henri Bédié został obalony przez Roberta Guéï. Bédié uciekł z kraju, lecz uznaje się, że to on podzielił kraj pod względem religijnym i etnicznym – oparł ideę narodu na prawie krwi a zwłaszcza na tradycji ludu Akan. Miał być szczególnie wrogo nastawiony przeciwko Muzułmanom z północy, którym przewodził Alassane Ouattara. Guéï również wykorzystał te podziały w trakcie kampanii prezydenckiej w 2000 r. i nie dopuścił do wyborów Ouattara, lecz nie docenił siłę Gbagbo, który wygrał. Jednakże istniejące podziały doprowadziły do wybuchu wojny w 2002 r. i śmierci wielu obywateli – w pierwszych godzinach walk zginął sam Guéï a Ouattara schronił się w ambasadzie francuskiej. Muzułmanie z północy kraju czuli się dyskryminowani i chwycili za broń, jednocześnie tworząc koalicyjne tzw. Nowe Siły (Forces Nouvelles de Côte d’Ivoire). Walki, które trwały do 2004 r., przeszły do historii jako I wojna domowa na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Od tego czasu istniała strefa buforowa między południem kontrolowanym przez siły rządowe a północą pod władzą Nowych Sił. Wybory z 2010 r. miały zjednoczyć kraj, lecz doprowadziły do krótkiej II wojny domowej na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Wtedy też siły wierne Ouattara zajęły cały kraj – uzyskał też wsparcie ze strony Francji i Organizacji Narodów Zjednoczonych, które działały w ramach Operacji ONZ na Wybrzeżu Kości Słoniowej (United Nations Operation in Cotê d’Ivoire UNOCI).
Liczbę ludności na Wybrzeżu Kości Słoniowej szacuje się na 22 848 945 osób. Językiem oficjalnym jest francuski. Według danych za 2008 r. około 38,6% obywateli to Muzułmanie a 32,8% to Chrześcijanie. Tradycyjne wierzenia kultywuje 11,9% osób mieszkających na obszarze analizowanego państwa. Natomiast według informacji za 1998 r. skład etniczny wygląda następująco: Akan 42.1%, Voltaiques / Gur 17.6%, Północni Mande 16.5%, lud Kru 11%, Południowu Mande 10%, inni 2.8% (m. in. około 130 000 Libańczyków oraz 14 000 Francuzów). Stolica to Jamusukro/Yamoussoukro.
Źródło: B. Felix, Ivory Coast ruling party picks Ouattara as candidate for October poll, 22 marzec 2015, http://www.reuters.com/article/2015/03/22/us-ivorycoast-politics-idUSKBN0MI0R420150322, [dostęp dn. 22.03.2015]; Situation in Côte d’Ivoire The Prosecutor v. Laurent Gbagbo ICC-02/11-01/11, http://www.icc-cpi.int/iccdocs/PIDS/publications/LaurentGbagboEng.pdf, [dostęp dn. 15.09.2014]; ICC-02/11 Pre-trial Situation in the Republic of Côte d’Ivoire, http://www.icc-cpi.int/en_menus/icc/situations%20and%20cases/situations/icc0211/Pages/situation%20index.aspx, [dostęp dn. 15.09.2014]; oficjalna strona UNOCI, http://www.un.org/en/peacekeeping/missions/unoci/index.shtml, [dostęp dn. 15.09.2014]; Ivory Coast profile, http://www.bbc.com/news/world-africa-13287216, [dostęp dn. 15.09.2014]; Africa: Cote d’Ivoire CIA The World Factbook, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/iv.html, [dostęp dn. 15.09.2014]; B. Popławski, B. Szeniawska, Gorzka czekolada Społeczne aspekty uprawy kakao w Wybrzeżu Kości Słoniowej, Warszawa 2013.
