0 thoughts on “Rockowa Msza Św., czyli modernizm do kwadratu”

  1. święty Pius V się przewraca, zarówno w grobie, jak i w relikwiarzach . . Tego chcieli Roncalli, Bugnini i Montini?

  2. A gdzie tam do kwadratu. Toż to już do sześcianu! „Msza odbyła się 5lutego 2011 (Msza dziękczynna za beatyfikacje Jana Pawła II)” – Msza św.[?], za coś czego jeszcze nie było. Mają patrona…

  3. Najbardziej denerwujące jest to, że nie zostało to ukarane pomimo, że jest to sprzeczne nawet z postanowieniami Episkopatu, które obowiązują obecnie.

  4. Większość z nich robi to w dobrej intencji, więc aż tak mnie to nie oburza, choć jest to przegięciem. Miejsce nowatorskich form muzyczno-religijnych jest poza liturgią samej mszy i chyba też poza ołtarzem.

  5. Ja uwielbam heavy metal i gatunki pokrewne, ale to już jest mocne przegięcie. Miejsce, którym ta imprezka się odbywa wygląda jak klub a nie jak kościół.

  6. To nie msza św. to koncert, kpina z Kościoła. Może jakiś list otwarty do episkopatu ze strony tradycjonalistów.?

  7. Nagranie tekstu Mszy Świętej wydaje mi się bardzo ciekawym pomysłem. Jako utwór muzyczny- jest dobry, może służyć propagowaniu treści zawartych w rycie. Jednakże odprawianie Mszy w takiej formie (robienie teledysku?) uważam za niedopuszczalne (a jeśli odbyło się to bez zgody tamtejszego Biskupa- za karygodne).

  8. Należałoby popracować nad jakością dźwięku. Głos rockmana ginie w tle muzyki. Wg Novus Ordo Missae jest to Msza Święta (prawdopodobnie odnowowa). Niestety przegięcia bywają zabawne – patrz http://www.youtube.com/watch?v=pzAuKUm3Bhw W Liście Apostolskim Ojca Świętego Benedykta XVI w formie motu proprio pt. SUMMORUM PONTIFICUM O stosowaniu liturgii rzymskiej w postaci sprzed reformy przeprowadzonej w 1970 roku (weszło w życie 14 września 2007) znajdujemy m in.: „Niemniej w niektórych regionach liczni wierni przywiązali się i wciąż pozostają przywiązani z taką miłością i zaangażowaniem do wcześniejszych form liturgicznych, które głęboko naznaczyły ich kult i ich ducha, że Najwyższy Kapłan Jan Paweł II przynaglany troską o tych wiernych, w 1984 r. specjalnym indultem Quattuor abhinc annos Kongregacji Kultu Bożego przyznał prawo do korzystania z Mszału Rzymskiego wydanego w 1962 r. przez Jana XXIII; następnie w 1988 r. listem apostolskim Ecclesia Dei w formie motu proprio, Jan Paweł II wezwał biskupów do szerokiego i hojnego korzystania z tego prawa na rzecz wszystkich wiernych, którzy by o to prosili.” oraz: Art. 2. W Mszach odprawianych bez udziału ludu, każdy ksiądz katolicki obrządku łacińskiego, diecezjalny czy zakonny, może używać Mszału Rzymskiego ogłoszonego przez bł. Jana XXIII w 1962, lub Mszału Rzymskiego ogłoszonego przez Pawła VI w 1970, i może to robić każdego dnia z wyjątkiem Triduum Wielkanocnego. Dla takiego odprawiania, przy użyciu któregokolwiek z Mszałów, ksiądz nie potrzebuje żadnej zgody Stolicy Świętej ani Ordynariusza. Art. 3. Wspólnoty Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, czy to na prawie diecezjalnym czy papieskim, które pragną odprawiać Mszę zgodnie z edycją Mszału Rzymskiego ogłoszoną w 1962, podczas celebracji wspólnotowych lub konwentualnych w swoich oratoriach, mogą to czynić. Jeśli jedna wspólnota lub cały Instytut czy Stowarzyszenie pragnie wprowadzić takie celebracje często, zwykle lub stale, decyzja taka musi zostać odjęta przez Wyższego Przełożonego, zgodnie z prawem i ich własnymi dekretami i statutami. Art. 4. W Mszach odprawianych zgodnie z przepisami art. 2 mogą uczestniczyć z własnej woli – zachowując wszystkie normy prawne – wierni, którzy wyrażą taką chęć. Art. 5. § 1. W parafiach, w których jest stale obecna grupa wiernych przywiązanych do wcześniejszych tradycji liturgicznych, proboszcz powinien chętnie przyjąć ich prośbę o odprawianie Mszy rycie Mszału Rzymskiego ogłoszonego w 1962 i zapewnić aby dobro tych wiernych stało w zgodzie ze zwykłą opieką duszpasterską w parafii i pod kierunkiem biskupa zgodnie z kanonem 392, unikając niezgody i wybierając jedność Kościoła. §. 2. Celebracje zgodne z Mszałem bł. Jana XXIII mogą mieć miejsce w dni pracy podczas gdy w niedzielę i święta może odbywać się jedna taka Msza. § 3. Dla wiernych i księży którzy o to proszą, proboszcz powinien zezwolić na odprawianie dodatkowych ceremonii w nadzwyczajnej formie przy specjalnych okazjach takich jak śluby, pogrzeby czy w jednorazowych sytuacjach np. pielgrzymkach. § 4. Kapłani którzy używają Mszału bł. Jana XXIII muszą to umieć i nie mogą być obciążeni pod względem prawnym. § 5. W kościołach które nie mają charakteru parafialnego ani konwentualnego obowiązkiem rektora jest udzielanie wspomnianych wyżej pozwoleń. Art. 6. Podczas mszy odprawianych w obecności ludu zgodnie z Mszałem bł. Jana XXIII, czytania mogą odbywać się w języku narodowym, zgodnie z wydaniami zatwierdzonymi przez Stolicę Apostolską. Nic zatem nie stoi na przeszkodzie aby Msza Święta w rycie przedsoborowym ORDO MISSAE była odprawiana w każdej parafii. Pytanie tylko, który ksiądz ją pamięta, albo który potrafi? Potrzeba dużo dobrej woli i PRACY.

  9. Nie ma się co oburzać. Za parę lat tak celebra będzie uważana za ultrakonserwatywną. Lepiej nagrać i zachować, żeby w przyszłości nostalgicznie wspominać, że mogło być aż tak dostojnie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *