Rozmowy pokojowe dotyczące Sudanu Południowego

Dnia 4 sierpnia 2014 r. w Etiopii, w Addis Ababie miały rozpocząć się rozmowy pokojowe mające zakończyć konflikt, który wybuchł w grudniu 2013 r. Jednakże jak podaje BBC, o ile przedstawiciele strony prezydenta Salva Kiira pojawili się, o tyle rebelianci byłego wiceprezydenta Rieka Machara na dzień 6 sierpień jeszcze nie dotarli.

            Według wstępnych informacji z 4 sierpnia, rebelianci mieli skarżyć się na obecność sił Ugandy w Sudanie Południowym, co miało mieć wpływ na obecność i dalszy przebieg rozmów pokojowych. Głównym celem obecnych negocjacji miało być utworzenie rządu przejściowego. Głównym negocjatorem jest Seyoum Mesfin. Jak podaje BBC, w dniu rozpoczęcia negocjacji zginął pracownik organizacji humanitarnej, co spowodowało zaniepokojenie Organizacji Narodów Zjednoczonych – wyjątkowo trudna sytuacja ma być w stanie Upper Nile.

            Rozmowy są koordynowane przez Intergovernmental Authority on Development IGAD, który 23 lipca 2014 r. wydał oświadczenie, iż głównym celem ma być zakończenie wojny oraz utworzenie rządu przejściowego jedności narodowej (Transitional Government of National Unity TGoNU). Zakończenie wojny ma spowodować stworzenie odpowiedniej atmosfery do dalszych rozmów oraz ułatwienie w operacjach humanitarnych, które są istotne w kontekście spodziewanej klęski głodu. W tym celu musi dojść do porozumienia między stroną rządową Kiira oraz rebeliantami/opozycją Machara. Kolejna runda rozmów została zaplanowana na okres 30 lipiec – 10 sierpień i spodziewano się podpisania aktu o zakończeniu działań zbrojnych oraz TGoNU. Czerwcowa runda rozmów, która zakończyła się fiaskiem oraz problemy z dotarciem rebeliantów do Etiopii może sugerować, że do 10 sierpnia nie uda się stronom konfliktu porozumieć. W związku z powyższym IGAD sugeruje by zwiększyć nacisk na stronę Machara, by ten wrócił do negocjacji (BBC).

            Jak podaje Reuters, od czasu wybuchu walk w stolicy Sudanu Południowego, Dżubie/Juba, miało zginąć już 10 tysięcy osób. Konflikt, który początkowo miał charakter polityczny i personalny – Kiir oskarżył Machara o próbę zorganizowania zamachu stanu – szybko przekształcił się w konflikt etniczny na linii Dinkowie-Nuerowie. Pierwsi popierają prezydenta Kiira a drudzy lidera rebelii Machara. Od początku starć Etiopia, która obecnie przewodniczy IGAD, dążyła do wypracowania kompromisu a Unia Europejska i Stany Zjednoczone nakładały sankcje na obie strony by nie dopuścić do przedłużania konfliktu. W styczniu i maju podpisano wstępne akty o zawieszeniu broni, lecz walki i kłótnie kto może zasiadać przy negocjacyjnym stole spowodowały, że w Sudanie Południowym od grudnia nie było w praktyce chwili pokoju. Premier Etiopii Hailemariam Desalegn (Hajle Marjam Desalegne) powiedział, że obecne rozmowy to ostatnia szansa a region nie będzie tolerował żadnych dalszych opóźnień. Sugeruje się, iż tylko podpisanie porozumienia spowoduje, że ugandyjskie wojska wspierające Kiira zostaną wycofane – ma to być nacisk na Machara (za: Reuters).

            Według Yahoo News, na dzień 6 sierpnia rebelianci nie dotarli do Addis Ababy a w Sudanie Południowym zginęło kolejnych 6 pracowników organizacji humanitarnych. Do tych wydarzeń doszło w stanie Upper Nile.

W Sudanie Południowym zamieszkuje około 60 wspólnot etnicznych z czego najliczniejsze są: Dinka (35.8%), Nuer (15.6%), Shilluk, Azande, Bari, Kakwa, Kuku, Murle, Mandari, Didinga, Ndogo, Bviri, Lndi, Anuak, Bongo, Lango, Dungotona oraz Acholi (dane za 2011 r.). Według danych za czerwiec 2014 r. państwo zamieszkiwane jest przez 11 562 695 obywateli. Blisko czterem milionom osób w związku z konfliktem grozi głód.

Dnia 9 stycznia 2005 r. podpisano tzw. Kompleksowe Porozumienie Pokojowe między rządem Sudanu a Ludową Armią Wyzwolenia Sudanu (Sudan People’s Liberation Army SPLA) / Ludowym Ruchem Wyzwolenia Sudanu (Sudan People’s Liberation Movement SPLM), które oficjalnie kończyło II Wojnę Sudańską (inna nazwa to Naivasha Agreement). Sudan Południowy oficjalnie stał się niepodległy 9 lipca 2011 r. Pierwszym prezydentem nowego państwa został Salva Kiir Mayardit z ludu Dinka (Dinkowie) i jest katolikiem. Natomiast pierwszym wiceprezydentem analizowanego kraju był Riek Machar z ludu Nuerów (Nuerowie), prezbiterianin. Kiir zdecydował o konsolidacji władzy i zdymisjonował Machara ze stanowiska. Ten zaś miał w grudniu 2013 r. zorganizować zamach stanu. Od tego czasu w kraju trwa wojna domowa.

Międzyrządowy Organ ds. Rozwoju (The Intergovernmental Authority on Development IGAD) został utworzony w 1996 r. by zastąpić Intergovernmental Authority on Drought and Development (IGADD) utworzony w 1986 r. Głównym celem IGADD miała być koordynacja działań państw Afryki Wschodniej w walce ze skutkami suszy, głodu i innych klęsk żywiołowych. Zwłaszcza klęski z lat 1974 i 1984 skłoniły państwa regionu do zintensyfikowania współpracy. Siedzibą IGADD było Dżibuti a innymi członami były: Etiopia, Kenia, Somalia, Sudan, Uganda, od 1993 r. Erytrea a od 2011 r. Sudan Południowy. Przejście z IGADD do IGAD miało na celu rozszerzenie współpracy. Do głównych zadań IGAD należy: walka z głodem, ochrona środowiska, promocja i utrzymanie pokoju, bezpieczeństwo, sprawy humanitarne, współpraca i integracja gospodarcza. Struktura IGAD to cztery organy: Zgromadzenie Głów Państw i Rządów (najwyższy organ; spotkania co najmniej raz w roku; przewodniczący wybierany rotacyjnie spośród członków); Rada Ministrów (ministrowie spraw zagranicznej oraz ministrowie kontaktowi z każdego państwa); Komitet Ambasadorów (ambasadorowie państw członkowskich lub pełnomocnicy akredytowani; organ zwoływany tak często jak to potrzeba); Sekretariat kierowany przez Sekretarza Wykonawczego. Sekratariat znajduje się w stolicy Republiki Dżibuti, czyli Dżibuti i przyjmuje się, że jest to siedziba organizacji – dane ze strony internetowej IGAD.

Źródło: IGAD-LED SOUTH SUDAN PEACE TALKS TO RESUME ON 30 JULY, https://docs.google.com/file/d/0B5FAwdVtt-gCVF9YQl9aazZ6TzZDTEFlRmVUa2cwVjNHQ0g4/edit?pli=1, [dostęp dn. 06.08.2014]; A. Maasho, South Sudan foes resume peace talks as famine looms, 4 sierpień 2014, http://uk.reuters.com/article/2014/08/04/uk-southsudan-unrest-idUKKBN0G417A20140804?feedType=RSS&feedName=worldNews, [dostęp dn. 06.08.2014]; Rebel no-show at South Sudan talks in Ethiopia, 5 sierpień 2014, http://www.bbc.com/news/world-africa-28669760, [dostęp dn. 06.08.2014]; South Sudan peace talks resume in Addis Ababa, 4 sierpień 2014, http://www.bbc.com/news/world-africa-28644316, [dostęp dn. 06.08.2014]; South Sudan’s rebels a no-show at peace talks, 6 sierpień 2014, http://news.yahoo.com/south-sudans-rebels-no-show-peace-talks-133453262.html, [dostęp dn. 06.08.2014]; East African bloc admits South Sudan as member, 25 listopad 2011, http://af.reuters.com/article/investingNews/idAFJOE7AO0A820111125, [dostęp dn. 06.08.2014]; oficjalna strona IGAD, http://www.igad.org/, [dostęp dn. 06.08.2014].

dr Krystian Chołaszczyński

/ame/

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
Facebook

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *