Pokazały one, że od uzyskania niepodległości najważniejszą formacją polityczną pozostaje Organizacja Ludu Afryki Południowo-Zachodniej (SWAPO), a najwyższy urząd w państwie objął przedstawiciel tej partii Hage Gottfried Geingob.

Komisja Wyborcza Namibii (Electoral Commission of Namibia ECN) w swoim oświadczeniu podała, że uprawnionych do głosowania było 1 241 194 obywateli, a frekwencja wyniosła ponad 70%. Lokale wyborcze poza granicami analizowanego kraju otworzono 14 grudnia 2014 r. Upowszechniono również głosowanie elektroniczne (Electronic Voting Machines EVMs). W wyborach prezydenckich wystartowało 9 kandydatów a wyniki wyglądają następująco: Hage Gottfried Geingob (SWAPO) – 772 528 głosów; Hidipo Livius Hamutenya – 30 197 głosów; Usutuaije Maamberua (SWANU) – 5 028 głosów; Asser Ferdinand Mbai (National Unity Democratic Organisation) – 16 174 głosów; Henry Ferdinand Mudge (Republican Party) – 8 676 głosów; Jan Epafras Mulinasho Mukwiilongo – 2 514 głosów; Ignatius Nkotongo Shixwameni (APP) – 7 266 głosów; Ulenga Benjamin Ulenga – 3 518 głosów; McHenry Mike Kanjonokere Venaani (DTA) – 44 271 głosów.

Natomiast w wyborach parlamentarnych wystartowało w sumie 16 partii politycznych. Parlament Namibii jest dwuizbowy i składa się ze Zgromadzenia Narodowego (The National Assembly), które liczy 96 członków wybieranych w wyborach powszechnych z prawem głosu i 8 prezydenckich nominatów bez prawa głosu, oraz Rady Narodowej wybieranej w wyborach pośrednich – funkcjonuje jako organ reprezentujący interesy regionów. Z 16 partii, które wystartowały w wyborczym wyścigu, tylko 10 wprowadziło swoich przedstawicieli do władzy ustawodawczej. Zdecydowaną większość zdobyła Organizacja Ludu Afryki Południowo-Zachodniej (South West Africa People’s Organization SWAPO) umieszczając 77 swoich członków. Następnie konserwatywny Sojusz Demokratyczny Turnhalle (Democratic Turnhalle Alliance DTA) wprowadził 5 deputowanych, cztery partie zdobyły dwa miejsca (All People’s Party APP; United Democratic Front UDF; National Unity Democratic Organisation; Communist Party of Namibia, formalnie znana jako Workers Revolutionary Party), a trzy formacje tylko jedno (South West Africa National Union SWANU; United People’s Movement; Republican Party).

Partia SWAPO w okresie kolonialnym była najważniejszą organizacją wyzwoleńczą w Namibii, a po uzyskaniu niepodległości przez analizowany kraj w 1990 r. pozostaje niekwestionowanym liderem na scenie politycznej. Pod koniec XIX w. terytorium Namibii stało się kolonią niemiecką, lecz po I wojnie światowej zarząd przeszedł pod Związek Południowej Afryki/Republikę Południowej Afryki. Pomimo sprzeciwu Organizacji Narodów Zjednoczonych, okupacja Namibii przez RPA trwała aż do 1990 r. Formalnie SWAPO powstała 19 kwietnia 1960 r., a jej główne hasło brzmiało: Jedna Namibia, Jeden Naród. Obecnie sytuuje się ją jako centrolewicę; posiada program zbliżony do socjaldemokracji. Od uzyskania niepodległości Namibia miała trzech prezydentów: w latach 1990-2005 był nim Samuel Daniel Shafiishuna Nujoma, od 2005 do 2015 Hifikepunye Pohamba, a obecnie wspomniany już Geingob.

Niewątpliwym faktem pozostaje, że od 25 lat w Namibii rządzi jedna partia i nic nie wskazuje, by miało coś się w tej materii zmienić. Jest rzeczą oczywistą, że olbrzymie struktury terenowe oraz powszechność tezy, że bez SWAPO nie byłoby wolnej Namibii powodują popularność tejże formacji oraz duże poparcie w trakcie wyborów. Opozycja sugeruje jednak, że długoletnie kontrolowanie państwa mogło doprowadzić do pewnych nieprawidłowości i w konsekwencji opanowania do perfekcji sztuki fałszowania. Na razie tego typu sugestie odnoszą się do wyborów lokalnych. Nie zmienia to faktu, że SWAPO cieszy się popularnością zwłaszcza wśród najuboższych obywateli, a to daje jej pewność wyborczych zwycięstw.

Na początku czerwca 2015 r. oficjalnie program wyborczy partii SWAPO z kampanii 2014 r. został przyjęty jako plan działań rządu Namibii. Głównym elementem tego planu ma być nowa polityka ziemska oraz zwiększenie efektywności produkcji rolnej. Pomimo wieloletnich rządów i obietnic wciąż problem własności ziemskiej i efektywnego wykorzystania areałów stanowi problem. Również wielkim problemem jest niedostateczna liczba mieszkań na obszarach miejskich i wysoki ich koszt. Rząd ma również tym problemem się zająć. Natomiast prezydent Geingob przez pierwsze sto dni swej prezydentury – został zaprzysiężony 19 kwietnia 2015 r. – wyraźnie skupił się na podkreślaniu roli gospodarczej Chińskiej Republiki Ludowej w Namibii. Zachęcał rodzimych przedsiębiorców, by ci brali przykład ze swoich chińskich kolegów w zakresie praktyk i organizacji.

Republika Namibii to państwo nad Oceanem Atlantyckim na południu Afryki graniczące z Angolą, Botswaną, RPA i Zambią. Powierzchnia wynosi 824 292 kilometry kwadratowe, a liczbę ludności szacuje się na 2 198 406 mieszkańców. Ponad połowa obywateli wywodzi się z ludu Owambo, a pozostali przynależą do różnych mniejszych wspólnot etnicznych. Szacuje się, że przedstawicieli rasy białej może w Namibii zamieszkiwać około 6%. Blisko 80% obywateli to chrześcijanie, natomiast 20% kultywuje tradycyjne wierzenia.

Krystian Chołaszczyński

Źródło: oficjalna strona internetowa parlamentu Namibii, http://www.parliament.na/, [dostęp dn. 24.06.2015]; OFFICIAL ANNOUNCEMENT OF FINAL ELECTION RESULTS OF THE 2014 PRESIDENTIAL AND NATIONAL ASSEMBLY ELECTIONS, [dostęp dn. 24.06.2015]; oficjalna strona internetowa partii SWAPO, http://www.swapoparty.org/index1.php, [dostęp dn. 24.06.2015]; oficjalna strona prezydenta Namibii, http://www.op.gov.na/, [dostęp dn. 24.06.2015]; K. Mulilo, Swapo branch election saga continues, 8 czerwiec 2015, https://www.newera.com.na/2015/06/08/swapo-branch-election-saga-continues/, [dostęp dn. 24.06.2015]; Cabinet adopts Swapo promises, 5 czerwiec 2015, https://www.newera.com.na/2015/06/05/cabinet-adopts-swapo-promises/, [dostęp dn. 24.06.2015]; Namibia: President Defends Chinese Businesses in Namibia, 22 czerwiec 2015, http://allafrica.com/stories/201506230641.html, [dostęp dn. 24.06.2015]; Namibia: Confusion Over Geingob’s Status in Swapo, 11 czerwiec 2015, http://allafrica.com/stories/201506111389.html, [dostęp dn. 24.06.2015]; Namibia CIA Factbook, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/wa.html, [dostęp dn. 24.06.2015].