Znany dziennikarz z Angoli skazany

Prokuratura w Angoli miała mocno naciskać na sąd by wydano wyrok skazujący, pomimo ugody jaką Morais podpisał z oskarżanymi przez niego generałami. Obrońcy praw człowieka i wolności słowa protestują a to co się wydarzyło nazywają „absurdalnym procesem”.

Dziennikarz Rafael Marques de Morais ma opinię jednego z największych krytyków prezydenta Jose Eduardo dos Santosa, który rządzi Angolą nieprzerwanie od 35 lat (od 1979 r.). W 1999 r. po opublikowaniu w prywatnej gazecie artykułu pod tytułem: Szminka Dyktatora, spędził 43 dni w więzieniu, z czego 11 w izolatce. Obecna sprawa wiąże się z jego książką, która nosi tytuł: Krwawe Diamenty. Tortury i Korupcja w Angoli a została wydana w 2011 r. Oskarżył w niej siedmiu generałów o stosowanie tortur, morderstwa oraz zagarnianie dla siebie angolańskich diamentów. Oskarżeni w książce Moraisa odrzucili zarzuty i wystąpili z pozwem do sądu. W drugiej połowie maja 2015 r. pojawiły się pogłoski, że w zamian za wycofanie pozwu, Morais miał zgodzić się nie rozpowszechniać dalej swojej publikacji. Wyrok skazujący z dnia 28 maja 2015 r. sugeruje, że sąd nie przychylił się do propozycji ugody.

Na uwagę zasługuje fakt, że przyjęcie przez dziennikarza z Angoli ugody, zostało przez prokuraturę uznane jako przyznanie się do winy. Z tego powodu, zażądano wyroku skazującego w zawieszeniu. Jednocześnie owo przyznanie się do winy skutkowało natychmiastowym zamknięciem przewodu sądowego – nie przesłuchano ani jednego świadka. W tej sytuacji pojawiają się podejrzenia, że propozycja ugody była zagrywką mającą na celu zdyskredytowanie dziennikarza niewygodnego dla ekipy rządzącej a zwłaszcza głowy państwa. Należy też zauważyć, że akt oskarżenia dotyczył złośliwego oskarżenia a nie zniesławienia. Kara więzienia została zawieszona na okres dwóch lat. W marcu 2015 r. Morais został uhonorowany nagrodą Index on Censorship’s Freedom of Expression Awards.

Prezydent Jose Eduardo dos Santos jest jedną z najdłużej urzędującą głową państwa w Afryce. Pod tym względem wyprzedza go tylko przywódca Gwinei Równikowej (Teodoro Obiang Nguema Mbasogo), jeśli przyjmiemy nie tylko jego prezydenturę, ale także realną władze w danym państwie. Władza dos Santosa jest bardzo duża – w Angoli mamy do czynienia z systemem prezydenckim; nie ma stanowiska premiera. Prezydent urodził się w 1942 r., wtedy Angola była we władaniu Portugalii (niepodległość uzyskała w 1975 r.). Jak możemy przeczytać, dos Santo w wieku 19 lat wstąpił do Ludowego Ruchu Wyzwolenia Angoli (Movimento Popular de Libertação de Angola MPLA). Studiował inżynierię ropy naftowej w dzisiejszym Azerbejdżanie, ówczesnym Związku Radzieckim. Prezydentem został w 1979 r. po śmierci pierwszej głowy państwa Agostinho Neto. Dość często podkreśla się dużą liczbę dzieci, które posiada, zarówno z prawego jak i nieprawego łoża.

Republika Angoli uzyskała niepodległość w 1975 r. a krótko po tym wydarzeniu wybuchła wojna domowa, która trwała do 1991 r. – później również miały miejsce walki, lecz na mniejszą skalę. Przyjmuje się, że ostateczny pokój nastąpił wraz ze śmiercią przywódcy i jednego z założyciela UNITA, Jonasa Savimbi. Z jednej strony w walkach brały udział siły prorządowe zdominowane przez MPLA i wspierane m. in. przez Kubę a z drugiej Narodowy Związek na rzecz Całkowitego Wyzwolenia Angoli (União Nacional para a Independência Total de Angola UNITA), który był wspomagany przez Republikę Południowej Afryki i Stany Zjednoczone. Od uzyskania niepodległości władza praktycznie należy do MPLA, a na jego czele stoi właśnie dos Santos. Angola to państwo, które szybko się rozwija – bogata w złoża naturalne – ale lata wojny domowej spowodowały, że wciąż to kraj biedny.

Powierzchnia Angoli wynosi 1 246 700 kilometrów kwadratowych. Według spisu powszechnego przeprowadzonego w Angoli w 2014 r., kraj zamieszkuje około 24 300 000 obywateli. Podział etniczny wygląda następująco: Ovimbundu – 37%; Kimbundu – 25%; Bakongo – 13%; i in. Oficjalnym językiem urzędowym jest portugalski. Około 47% obywateli kultywuje tradycyjne wierzenia, 38% to katolicy a 15% to protestanci. Około 43,2% obywateli nie ukończyło 14 lat, według szacunków z 2014 r.

Krystian Chołaszczyński

Źródło: Angola’s Morais sentenced over diamond book, 28 maj 2015, http://www.bbc.com/news/world-africa-32924487, [dostęp dn. 31.05.2015]; V. Baker, Angolan journalist Rafael Marques de Morais receives six-month suspended sentence, 28 maj 2015, https://www.indexoncensorship.org/2015/05/angolan-journalist-rafael-marques-de-morais-receives-six-month-suspended-sentence/, [dostęp dn. 31.05.2015]; L. Redvers, Jose Eduardo dos Santos: Angola’s shy president, 29 sierpień 2012, http://www.bbc.com/news/world-africa-19414963, [dostęp dn. 31.05.2015]; Angola CIA Factbook, https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/ao.html, [dostęp dn. 31.05.2015]. 

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
Facebook

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *