Podstawą poglądów Nicolasa Gomeza Davili jest uznanie radykalnej separacji rozumu od wiary.
Rozum stoi wręcz- według niego – w opozycji wobec wiary i powinien się jej  całkowicie podporządkować.
Taki pogląd znany jest jako fideizm.
Gomez Davila jest nie tylko ofiarą (i propagatorem)  myślenia fideistycznego, ale i ofiarą racjonalizmu i sensualizmu. Jego pojmowanie rozumu bliskie jest racjonalistycznemu. Dla racjonalistów, dla Gomeza, rozum jest bożkiem, tylko tyle, że dla racjonalistów niezwykle potężnym i silnym na tyle, by uznać go można za rodzaj wszechwiedzącego bóstwa, podczas gdy dla Gomeza jest on bożkiem słabiutkim i cherlawym, niezdolnym do zrealizowania nadludzkich osiągnięć, które sobie niesłusznie stawia.
Wiara zaś dla Gomeza jest aktem intuicji, a nie aktem inteligencji i woli. Można  w ogóle zastanawiać się, czy Gomez uznaje rozumność duszy ludzkiej. Atakuje on bowiem  intelekt i poznanie racjonalne.
                                                                                                                                *****
W obliczu dużej popularności, jaką cieszy się w Polsce Nicolas Gomez Davila, przypomnieć należy przede wszystkim doktrynę Kościoła w tym, co się tyczy wiary.
Wiara nie jest bowiem jakimś „dreszczykiem metafizycznym”, tylko nadprzyrodzona cnotą, dzięki której uznajemy wszystkie prawdy, które Bóg nam  objawił i których nas nauczył przez  swój Kościół. Wiara , z jednej strony, daje nam możność czynienia aktów wiary, a z drugiej strony jest aktem poprzez który naszą inteligencją, pod wpływem woli, a za pomocą łaski, przystaje całkowicie do wszystkich prawd objawionych, a to dla motywu Bożego Autorytetu.
Zauważmy, że wierzymy (czyli mamy pewność absolutna) ze względu na Autorytet Boga, a nie ze względu na to, że nasz rozum uznaje wewnętrzną prawdziwość prawd objawionych. Gdyby tak było, nasza wiara nie byłaby absolutnie pewna.

Konstytucja „Dei Filius”, ( rozdział III), opracowana przez Pierwszy Sobór Watykański głosi, iż ma być wyklęty, ktokolwiek mówi, że Prawda Objawiona nie musi być wcale uznana z powodu Autorytetu Bożego, gdyż jest przedmiotem nauki przyrodzonej.
                                                                                                                               *****
Bóg nie może się mylić ani nas mylić. Inaczej nie byłby Bogiem. Nasz rozum (czyli nasza  inteligencja w ruchu) jest zawodny, Jego Inteligencja jest niezawodna.
Kościół, który nam podaje do wierzenia prawdy wiary potrafi przedstawić  osiem głównych zewnętrznych dowodów swej prawdomówności i prawdziwości, z których żaden nie jest oczywiście dowodem typu matematycznego, gdyż pewność twierdzeń matematyki dotyczy rzeczy skończonych i często konwencjonalnych. Zewnętrzność tych motywów wiarygodności uwalnia doktrynę katolicką od błędnego koła charakterystycznego dla protestantyzmu.

Nasza wiara jest racjonalna, żaden z jej dogmatów nie idzie przeciw naszemu rozumowi. Gomez stracił wiarę teologiczna, stał się fideista, ponieważ przypisał rozumowi ludzkiemu jakieś władzę, których to narzędzie nie posiada i pragnął, żeby nasza wiara była w zgodzie z asercjami racjonalizmu. Gomez pomylił racjonalność z racjonalizmem.
Racjonalizm jest zaś w subtelny sposób konsekwencja sensualizmu, w gruncie rzeczy poglądem  bardzo prymitywnym i gruboskórnym. Pod maską subtelnych rzekomo rozważań kryje się zwykle: „jeśli coś nie podpada pod zmysły, to nie istnieje”. To prawie  esse=percipi.
Gomez Davila poniża rozum ludzki, poniża człowieka, gdyż nie zrozumiał, czym są rozum i rozumowanie.
Warto wreszcie dodać , że Kościół nie uważa nawet za stosowne zdefiniować wszystkich prawd wiary. Są prawdy definiowalne i zdefiniowane. Wiara jest więc przystąpieniem naszej inteligencji do doktryny Kościoła, niezależnie od tego, czy Kościół jakąś prawdę zdefiniował czy nie. Davila stawia człowieka i rozum ludzki w centrum, choć nie to jest pozornie jego celem.
Jego doktryna pobłyskuje konserwatyzmem, zwodzi dobrych ludzi, poniża człowieka, prowadzi do utraty wiary i do potępienia wiecznego, jest niebezpieczna  tak samo jak freudyzm czy marksizm ,szczególnie w obecnym  okresie zamętu w Kościele.
 
Antoine Ratnik

a.me.