Życie poety było dalekie od głoszonego przez niego ideału katolickiego. Urodził się w Metzu 30 marca 1844 roku. Szybko stał się pełnym przemocy alkoholikiem. W 1871 roku związał się podejrzanymi więzami z innym geniuszem, 17-letnim wόwczas Arturem Rimbaud, ktόry nie podzielał katolickich przekonań Verlaine’a i prześmiewczo nazywał go „Loyolą”. Podczas wspόlnego pobytu w Brukseli Verlaine wystrzelił z pistoletu do Rimbauda  i zranił go. Dostał się do więzienia. To tam właśnie napisał wiersz o Matce Boskiej. Po powrocie do Francji popadł w nałόg pijaństwa już doszczętnie; żył z prostytutką. Na łożu śmierci poprosił o posługę duchownego i wyspowiadał się. „To był chrześcijanin” – powiedział po wyjściu z jego pokoju kapłan, ktόry go spowiadał. Zmarł 8 stycznia 1896 roku. Jeszcze za życia cieszył się dużym uznaniem kolegόw po piόrze. Wywarł zasadniczy wpływ na całą poźniejszą poezję i muzykę francuską, tak samo jak na malarstwo. Dziś uznawany za geniusza poetyckiego i za jednego z największych tworcόw języka francuskiego.

Antoine Ratnik

Najświętsza Maria Panna

Tylko Matkę Boską chcę kochać z miłości.

Wszystkie inne pragnienia są mi przykazaniem.

Koniecznym – lecz tylko ma Matka Maryja

Może je rozpalić w sercu co Ją kocha.

To dla Niej mam miłować nieprzyjaciół,

To dzięki Niej złożyłem tę ofiarę,

A radość w sercu i żarliwość w służbie,

Dala mi wtedy kiedy Ją błagałem.

Ale gdy byłem słaby i zły jeszcze,

Z nikczemnym wzrokiem, oślepiony drogą,

To Ona me źrenice skłoniła ku ziemi,

Złączyła me dłonie, uczyła ukłonu.

To dzięki Niej bardzo pragnąłem te smutki,

To dzięki Niej mam serce w Pięciu Ranach,

A moje pragnienie i Krzyża i trudόw,

Na moją prośbę Ona mi przyznała.

Tylko chcę myśleć o Matce Maryi,

Stolicy mądrości i źródle odpustu,

O Matce Francji także, u ktόrej prosimy,

Mocno Jej ufając o chwałę Ojczyzny.

Matko Niepokalana, miłości istotna!

Logiko wierzących, serdeczna i żywa,

Kto Ciebie kocha samo czyni dobro,

Miłością najczystszą, święta Bramo raju!

Tłumaczył: Antoine Ratnik

a.me.