Polecamy Czytelnikom uważną lekturę gimnazjalnych wspomnień Wiktora Gomulickiego.
Wiktor Gomulicki urodził się w 1848 roku. „Wspomnienia Niebieskiego Mundurka” – swe własne wspomnienia z czasόw, kiedy uczęszczał do gimnazjum w Pułtusku – napisał w 1907 roku. Wiktor Gomulicki był pisarzem i historykiem.
Jego syn – wydawca i filolog, Juliusz Wiktor Gomulicki – kontynuując dzieło Zenona Przesmyckiego (Miriama), doprowadził do krytycznego wydania dzieł wszystkich Cypriana Kamila Norwida.
„Wspomnienia Niebieskiego Mundurka”, napisane na krόtko przed śmiercią (zm. w 1919 roku) są wzruszającym hymnem na cześć koleżeństwa i solidarności między kolegami.
Koleżeństwo jest wprawdzie cnotą wyłącznie naturalną, ale bardzo trudno jest wyobrazić sobie zdrowe społeczeństwo bez tej zasadniczej dla cywilizacji zachodniej relacji.
Liberalizm – sprzeczny z duchem Zachodu – atakuje koleżeństwo, starając się wmόwić nam, że bliźni jest wrogiem, ktόrego należy niszczyć w ramach procesu wolnej konkurencji.
W poniższym linku Czytelnicy znajdą wersję „Wspomnień” w pdf: http://biblioteka.vilo.bialystok.pl/lektury/Mloda_Polska/Wiktor_Gomulicki_Wspomnienia.pdf
Obowiązkowa lektura dla wszystkich – młodych i starych!
Antoine Ratnik
a.me.
@Antoine Ratnik: Bliźniego można niszczyć w ramach [niegodziwej] wolnej konkurencji, ale można też go niszczyć w ramach [słusznej/świętej/błogosławionej] „słusznej wojny” albo „obrony najświetszych wartości”, ew. „świętego prawa własności”. Świete/najswietsze/błogosławione usmiercanie jest oczywiscie słuszne, może nawet nieomylne i z tzw. „asystencją”, 🙂 .