Głęboki sens walki między chrześcijaństwem, lub ściślej wyrażając się – katolicyzmem, a sztandarem czerwonym w tym się zawiera, że socjalizm usiłuje być religią, że ma nawet pretensję do tego, by się stać jedyną religią przyszłości. A stosuje się to nie tylko do socjalizmu utopijnego pierwszej połowy XIX wieku, socjalizmu, który w jednej ręce niósł czerwony sztandar, a w drugiej ewangelię, socjalizmu St. Simona i Lamennais’go; stosuje się to w nie mniejszej mierze do socjalizmu Marksa i Engelsa, socjalizmu „naukowego” najnowszych czasów, ostatnich dni. […]