Boccia: 10 faktów o tzw. fiskalnym klifie, długu i wydatkach publicznych

Na kilka dni przed upływem terminu, który pozostał Prezydentowi Obamie i Kongresowi by zapobiec olbrzymiej podwyżce podatków, przejmowaniu prywatnego majątku przez rząd (sequestration) i innym znaczącym zmianom, stworzyliśmy listę 10 najważniejszych faktów dotyczących wydatków federalnych w 2012 roku:

Cztery lata deficytu przekraczającego bilion dolarów. Zakończenie roku budżetowego 2012 deficytem w wysokości 1,1 biliona dolarów oznacza, że jest to czwarty rok, w którym deficyt przekracza bilion dolarów. Podstawową przyczyną poważnego i utrzymującego się deficytu federalnego są za wysokie wydatki. Wydatki federalne – na poziomie 23 procent PKB w 2012 roku i jeszcze wyższym w kolejnych latach – zbliżają się do niebezpiecznego pułapu.
Dług federalny (national debt) w wysokości 16 bilionów dolarów. 4 września dług federalny osiągnął wysokość 16 bilionów dolarów. Nasze zobowiązania z tego tytułu przekraczają wartość dóbr i usług wytworzonych w 2012 roku przez naszą gospodarkę. Rachunki ułożone jeden na drugim osiągnęłyby wysokość 1 miliona mil, co równa się podwójnemu dystansowi z Ziemi do Księżyca i z powrotem.

Limit zadłużenia został podwyższony o 1,2 biliona dolarów. 30 stycznia rząd federalny zwiększył poziom dopuszczalnego zadłużenia z i tak zawrotnej wysokości 15,194 biliona dolarów do 16,394 biliona. Była to ostatnia z serii trzech podwyżek przeprowadzonych ustawą o kontroli budżetowej z 2011 roku (Budget Control Act of 2011), wynegocjowaną w lecie, a zezwalającą na łączne podwyższenie limitu zadłużenia o 2,1 biliona dolarów.

Klif fiskalny w wysokości 650 miliardów dolarów to zaledwie część nadchodzącego kryzysu spowodowanego koniecznością pokrycia wydatków w wysokości 48 bilionów dolarów. Większa część 2012 roku upłynęła na sporach dotyczących wysokości stawek podatkowych i klifu podatkowego, za to z pola widzenia umknął nadchodzący znacznie poważniejszy kryzys finansów. Poważne troski spowodowane ogromem dzisiejszego deficytu przysłaniają problem 48 bilionów dolarów długoterminowych, nieznajdujących pokrycia w dochodach, zobowiązań finansowych, których źródłem są programy Social Security [1] i Medicare [2]. Nawet, gdyby przyjąć zawarte w projekcie budżetu Prezydenta Obamy propozycje dotyczące podwyższenia stawek podatkowych to dług federalny i tak wzrósłby o ponad 7,7 biliona dolarów w ciągu następnych 10 lat.

Social Security generuje deficyt drugi rok z rzędu. Zgodnie ze sprawozdaniem zarządu z 2012 roku, wydatki Social Securityw roku 2011 przekroczyły wpływy ze składek o 45 miliardów dolarów. Do tego należy dodać 49 miliardów dolarów deficytu w roku 2010 i szacunkowy deficyt w latach 2012-2018 w średniej rocznej wysokości 66 miliardów dolarów. I deficyt ten będzie rósł dalej. Po uwzględnieniu inflacji, roczny deficyt wyniesie 95 miliardów dolarów w roku 2020 i 318,7 miliardów dolarów w roku 2030, zanim w roku 2033 fundusz znajdzie się na krawędzi a wszystkie świadczenia zostaną zredukowane o 25%.

Trzy lata prowizoriów budżetowych (spend-as-you-go) bez uchwalenia budżetu. Po raz ostatni obie izby Kongresu porozumiały się co do budżetu 29 kwietnia 2009 roku. Od tamtej pory Kongres uchwala prowizoria budżetowe, bez jednej, określonej procedury. Izba Reprezentantów zdołała uchwalić budżet w każdym z dwóch ostatnich lat, jednak bez zgody Senatu nie stał się on obowiązującym prawem.

Wydatki rządu federalnego obciążają każde gospodarstwo domowe kwotą 30.000 dolarów. Średni udział każdego amerykańskiego gospodarstwa domowego w wydatkach budżetowych w 2012 roku wyniósł 29.691 dolarów, co stanowi około dwie trzecie średniego dochodu przypadającego na gospodarstwo domowe. W 2012 roku rząd federalny obciążył każde gospodarstwo domowe podatkiem w wysokości 20.293 dolarów i udziałem w deficycie w wysokości 9.398 dolarów.
Obamacare [3] to wydatek rzędu 1,7 biliona dolarów w okresie 10 lat. Po uznaniu przez Sąd Najwyższy konstytucyjności Obamacare, kongresowe Biuro Budżetu zweryfikowało wcześniejsze szacunki dotyczące kosztów tego programu. Najnowsze obliczenia wskazują, że Obamacare pochłonie 1,7 biliona dolarów przez 10 lat jedynie na pokrycie kosztów upowszechnienia ubezpieczenia zdrowotnego, włączając w to znaczące rozszerzenie Medicaid i wsparcia dla nowych podmiotów na rynku ubezpieczeń zdrowotnych. Oznacza to, że Obamacare spowoduje wzrost wydatków federalnych na ochronę zdrowia o 15%.

Social Security pochłonął największą część wydatków federalnych. W 1993 roku wydatki na Social Security przewyższyły wydatki na obronę narodową i do dziś dzierżą palmę pierwszeństwa. Pięć najbardziej kosztownych programów federalnych to w kolejności: 1) Social Security, 2) obrona narodowa, 3) Medicare, 4) Medicaid [4], CHIP [5] i inne rządowe programy zdrowotne oraz 5) obsługa zadłużenia.

Ponad 40% Amerykanów korzysta z programów rządowych. Zgodnie z danymi Biura Statystycznego i obliczeniami dokonanymi przez Heritage Foundation, zaspokojenie podstawowych (lub też i nie tak podstawowych) potrzeb 128,8 milionów osób w Ameryce uzależnione jest od programów rządowych, takich jak dopłaty do czynszu, zakupu leków czy wyższych studiów.

Więcej informacji – Federal Spending by the Numbers—2012

Romina Boccia
The Morning Bell, 27.12.2012
tłum. Marcin Bonicki

Źródło: blog.heritage.org

 http://www.reagan.org.pl

Przypisy:
[1] Social Security – program ubezpieczenia emerytalno-rentowego;
[2] Medicare – program ubezpieczenia zdrowotnego dla osób w wieku 65 lat i starszych;
[3] Obamacare, właściwie The Patient Protection and Affordable Care Act podpisany 23 marca 2010 roku – reforma, której celem jest redukcja obciążających pacjenta kosztów leczenia oraz ułatwienie wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego przez 44 milionów Amerykanów, którzy go nie posiadają;
[4] Medicaid – program ubezpieczenia zdrowotnego dla osób niezamożnych;
[5] CHIP – program ubezpieczenia zdrowotnego dla dzieci.

aw

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
Facebook

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *