Okres międzywojenny w USA to czas, w którym podobnie, jak w Europie powstały ruchy o podłożu nacjonalistycznym, faszystowskim, czy rasistowskim. W odróżnieniu od organizacji ze starego kontynentu charakteryzowały je silne wątki mistyczne, paramasońskie. Pojawiały się różnego rodzaju rytuały, hasła, szyfry. Ugrupowania miały charakter protestancki. Religię tę traktowano jako prawdziwie amerykańską. Przeciwstawiano ją katolicyzmowi, który kojarzył się z włoskimi, irlandzkimi czy polskimi imigrantami. Dodatkowo ugrupowaniom towarzyszyła atmosfera konspiracji (przestrzegana w różnym stopniu). W związku z tym niektóre z nich silnie oddziaływały na społeczeństwo tamtej epoki poprzez otaczającą je aurę tajemniczości. Organizacją, która spełnia wszystkie, charakterystyczne cechy tego okresu jest Czarny Legion (Black Legion).
Akta FBI oraz badacze wiążą powstanie organizacji z dr. Wiliamem Shepardem z Bellaire w Ohio. Shepard w drugiej połowie lat 20. XX wieku założył Black Guards – grupę pełniącą rolę ochrony Ku Klux Klanu (KKK) w stanie Ohio. Skupiała chętnych do konfrontacji fizycznej z przeciwnikami Klanu. Do tradycyjnego stroju organizacji została dodana czarna czaszka na kapturze. Za to działanie Shepard został wyrzucony z Klanu. Postanowił założyć własne ugrupowanie. Czarny Legion został założony w pierwszej połowie lat 30. XX wieku. Werbował członków Ku Klux Klanu oraz innych chętnych do radykalnego działania przeciwko imigrantom, Murzynom, komunistom, jak i władzy.
Członkowie Legionu ubierali czarne stroje wzorowane na KKK. Zamiast kaptura zakrywającego twarz nosili czapki z kominiarkami. Stroje i czapki ozdabiali białą czaszką i skrzyżowanymi piszczelami, miało to symbolizować radykalizm i brak litości. Organizacja wprowadziła stopnie dla poszczególnych członków. Najniższym był Foot legion, później Night Rider, Black Knight, Armed Guard oraz wyselekcjonowani Bullet Guard. Legion dzielił się na grupę – 6 członków i kapral, kompanię – 78 członków, 18 kaprali i 6 sierżantów, batalion – 3 kompanie i majora, legion – 3 bataliony i pułkownika. Utworzono 13 ośrodków, które miały symbolizować dawne kolonie, które wystąpiły przeciwko Wielkiej Brytanii.
Czarny Legion wykształcił system tajnych znaków, rytuałów, haseł i szyfrów. Przyjmowanie nowych członków odbywało się w kilku etapach, po seriach pytań. Każdego nowego rekruta pytano na początku czy jest białym, aryjskim, protestanckim obywatelem USA oraz czy zna charakter organizacji i jest gotów do walki z wrogami. Jeżeli przeszedł test pomyślnie następowała seria spotkań z wyższymi przedstawicielami Legionu, które ostatecznie skończyły się złożeniem przysięgi, której tłumaczenie zostało zamieszczone na końcu niniejszego tekstu. Organizacja posiadała tajne hasła, pozwalające na komunikację w każdych warunkach. Opracowano również system znaków świetlnych, wykorzystywanych podczas tzw. czarnych rajdów, w których atakowano przeciwników.
Największa aktywność grupy występowała w stanach Michigan (największe skupisko Detroit) oraz Ohio ( najaktywniejsza grupa w Limie). Organizacja liczyła od 30 do 60 tysięcy członków (w zależności od źródła). Skupiała ludzi z różnych grup społecznych (przeważali pracownicy fabryk). Dokonywała porwań, zamachów bombowych, zabójstw (komunistów, Murzynów, Żydów) pobić, wymuszeń i wielu innych przestępstw. Cichego wsparcia udzielali organizacji przedstawiciele władz, przedsiębiorcy, wojsko. Najgłośniejszą sprawą, którą żyła cała Ameryka było zabójstwo Charlesa Poola, pracownika Works Progress Administration (agencji zajmującej się wdrażaniem tzw. New Deal Franklina Roosevelta) w 1936 roku. Zabójstwa dokonał Dayton Dean, które motywował przesłankami religijnymi. Prasa przedstawiała Deana jako osobę ślepo zapatrzoną w doktrynę Legionu, gotową na całkowite podporządkowanie rozkazom Głównego Generała organizacji. Członków Po tym zabójstwie i skazaniu wielu osób za m.in. morderstwo, pobicia, groźby zabójstwa organizacja przestała istnieć.
Czarny Legion nie wykształcił spójnej doktryny. FBI charakteryzuje Legion jako: organizację typu religijnego działającej na obszarze środkowo-zachodniego USA, która miała na celu ochronę amerykańskich obywateli przed wszelkiego rodzaju „-izmami”. Była to organizacja o charakterze konspiracyjnymi, quasi-terrorystycznym. Jej działacze skupiali się wokół religii protestanckiej, nienawiści do czarnych mieszkańców USA, imigrantów, katolików i komunistów. Z drugiej strony atakowano Franklina D. Roosevelta i jego rządy, krytykowano New Deal, uważano, że ówczesna władza ma charakter antyamerykański i prowadzi kraj do upadku. Wobec braku rozbudowanego programu, działania Legionu opierały się głównie na atakach oraz propagandzie mającej wprowadzić strach w społeczeństwie. Mimo sympatii polityków i finansistów nie utworzono masowego ruchu (np. takiego jak Silver Legion Pelleya czy German American Bund) który startowałby w wyborach, działał na innej płaszczyźnie niż fizyczna walka z wrogami.
Mimo tego tajemnicza aura, jaka krążyła wokół Czarnego Legionu spowodowała, iż w kulturze amerykańskiej powstały liczne odniesienia do tej organizacji. W 1937 roku nakręcono film pt. Black Legion (trailer filmu jest do obejrzenia tu: http://www.youtube.com/watch?v=65PkHQXuKVk ) w którym główną rolę zagrał Humphrey Bogart. Opowiada on historię Frank Taylora robotnika nastawionego niechętnie do imigrantów, który dołączył do Czarnego Legionu. Z człowieka niechętnego imigrantom przekształcił się w fanatycznego rasistę, zaniedbującego rodzinę i pracę, myślącym tylko o działalności organizacji. Wkrótce popełnia morderstwo… Legion był również obiektem różnego rodzaju pamfletów, które pisały różne środowiska. Jednym z najbardziej znanych jest utwór Georga Morrisa pt. The Black Legion rides. Motywy Legionu pojawiają się również odcinkach słuchowisk radiowych m.in. The Shadow (20 III 1938) oraz True Detective Mysteries (1 IV 1937). Malcolm X porusza również zagadnienie Legionu w swojej biografii, omawiając śmierć ojca.
Czarny Legion mimo kilku lat działalności stał się legendą, która w międzywojennej Ameryce straszyła społeczeństwo, z drugiej pobudzała wyobraźnię. Protestanckie, rasistowskie zakonspirowane ugrupowanie dokonywało licznych aktów przemocy, morderstw i podpaleń. Walczyło o Amerykę białą, protestancką bez Roosevelta, imigrantów, Murzynów oraz lewicy. W zbiorowej świadomości przetrwało jako czarni jeźdźcy, z tajnymi rytuałami, znakami i hasłami.
Tomasz Kosiński
Jest to fragment artykułu naukowego przygotowywanego przez Tomasza Kosińskiego
Przysięga Czarnego Legionu (tłum. Tomasz Kosiński):
W imię Boga i diabła, mocą światła i ciemności, dobra i zła, tu pod czarnym sklepieniem niebios symbolem zemsty, wyrażam i poświęcam moje ciało, kończyny, moje serce, mój umysł i przysięgam na wszystkie prawa w niebie i piekle, że poświęcę swoje życie, dochowam posłuszeństwa wyższym oficerom tej organizacji i że nigdy nie zdradzę towarzyszy. Dalej obiecuję i przysięgam, że będę niszczyć, bez miłosierdzia, wszystkie organy rządu federalnego, Jayhawkersów[1]i ich podżegaczy, którzy, jak węże zniszczyli życie naszych sojuszników i sympatyków. Tak długo będę walczyć bez litości, jak długo wystarczy tchu. Przed wyjawieniem swoich zadań oraz mojego ślubowania, mojej uroczystej przysięgi i obowiązków. Będę się modlić do Boga i niemiłosiernego diabła, żeby moje kończyny zostały złamane kamieniami i odcięte, żeby stały się pożywieniem dla padlinożernych ptaków, żeby moje ciało się rozpruł, moje wnętrzności zostały wyrwane i podane ptakom, żeby moja głowa była rozerwana, a mózg rozrzucony na ziemi, moje serce wyrwane i pieczone w ogniu siarki. I wreszcie, moja dusza poddana mękom, może być zanurzona w roztopionym metalu i zduszona w płomieniach piekła. Taka może być kara dla mnie przez całą wieczność.
a.me.
[1] Jayhawkers – były to partyzanckie grupy w Kansas, które na krótko przed wybuchem wojny secesyjnej wyprawiały się do Missouri, aby wyzwalać niewolników.
Tekst bardzo ciekawy, ale jeden błąd językowy muszę wytknąć, bo wyjątkowo mnie on uczula: „ubierali czarne stroje”. Zakładali czarne stroje albo ubierali się w czarne stroje. Jak słyszę „Kaziu, ubierz butki” – dostaję bólu zębów.
Jest kilka błędów wymagających poprawy(m.in. ten, który Pan wytknął). Jednak przesadziliśmy z grafikami i serwer został przeciążony, więc na chwilę obecną nic z tym nie można zrobić 😉
Cały ten tzw. Legion to jedno wielkie masońskie g*, zorganizowane na rzecz demokratycznego rządu federalnego jako typowa „operacja fałszywej flagi”, podobnie zresztą, jak sam Ku-Klux-Klan.
Typowa fanatyczna amerykańska organizacja protestancka. Bez wsparcia poważnych źródeł jej moc spiskowa nie była większa od tajnego koła pseudokibiców. Fakt, że przystępowała do walki z „New Deal”, i była na celowniku FBI, po czym szybko ją zlikwidowano, wyklucza związki z masonerią. Gdyby była z nią związana istniałaby do dziś, a w mediach przedstawiano by ją w lepszym świetle, nawet jako para-chrześcijańską. Takie organizacje mają miejsce w społecznościach stricte protestanckich i wykreowanych na gruncie rewolucyjnym – nie mają tradycji i dziedzictwa, a tych szukają w „wartościach” tj. rasizm, antykatolicyzm itd. PS Antykatolicyzm w USA, z jakim się spotkałem, nie może być kojarzony jednoznacznie z masonerią. Raz kosmopolityczny charakter Watykanu podoba się anglosaskiemu wolnomularstwu (to jest opinia amerykańska). Spotkałem się z silnym prądem antymasońskim, który postrzega Watykan i papiestwo jako jeden z nośników NWO. Biorąc pod uwagę historię koncepcja ta jest błędna. Biorąc pod uwagę dzisiejsze dziedzictwo SVII, prawdopodobna.
@Piotr Marek: KKK jakoś nie zlikwidowano …
Odnośnie KKK i FBI myślę, że warto się z tym zapoznać http://www.fbi.gov/news/stories/2010/april/klan2_042910 (tekst podzielony jest na 5 części w zależności od interesującego nas okresu). KKK nie likwidowano, ponieważ I i II klan sam się rozpadł. Kolejne są infiltrowane przez FBI, widocznie nie ma powodów, aby delegalizować tę organizację. W KKK owszem pojawił się wątek masoński m.in. za sprawą Alberta Pike jednak Black Legion był organizacją paramasońską, występowały rytuały, symbolika itd. jednak nie niosło to za sobą bardziej rozbudowanej filozofii. Koncetrowano się głównie na akcjach bezpośrednich, co widać w artykułach prasowych i aktach z okresu działalności Legionu. Nie powstał spójny program organizacji, wszystko opierało się na kilku hasłach. Przemoc organizacji, zabójstwa, porwania i zamachy bombowe doprowadziły do jej likwidacji.
Elementem legendy czarnych jeźdźców byli też zdaje się Knight Riders – raz traktowani jako część Klanu, raz jako niezależne grupy nawiązujące do jego tradycji, a z czasem także jako pre-Czarny Legion.