Front Narodowy – Dla Rosji (jak teraz będzie zwać się organizacja) powstał 6 maja 2011 r. celem zintegrowania zwolenników prezydenta, w tym bezpartyjnych i członków organizacji narodowych i imperialnych niezaangażowanych dotąd bądź niechętnych Jednej Rosji (kojarzonej raczej z liberalnym technokratyzmem). Łącznie w skład Frontu weszło ok. 1.620 podmiotów, w tym tak znaczące jak obok samej partii władzy także Patrioci Rosji, Związek Weteranów Afganistanu i inne środowiska kombatanckie, a także organizacje pracodawców, pracownicze i rolnicze związki zawodowe.

Zwracając się do 480 uczestników kongresu prezydent Putin podziękował za wsparcie i poparł ideę pozawyborczej aktywności Frontu. Wyznaczył mu też cele odpowiadające potrzebom społecznym, jak np. konieczność budowy szerokiego „ruchu zwykłych obywateli, pomagającego im rozwiązywać problemy i orientować się w biurokratycznym bagnie, a także bezpośrednio przedstawiającego ważkie postulaty przekładane następnie są na przepisy i decyzje rządowe”.

Prezydent Putin pozwolił także obwołać się przez aklamację przywódcą Frontu. Wśród uczestników kongresu byli politycy Jednej Rosji Siergiej Niewierow (wiceprzewodniczący Dumy), Irina Jarowaja (przewodnicząca komisji bezpieczeństwa i walki z korupcją Dumy), Władimir Wasiliew i Olga Batalina (zastępca sekretarza generalnego JR), aktor Michaił Bojarski, dziennikarze Walery Fadiejew i Michaił Leontiew, kosmonautka Walentina Tereszkowa, lekarz Leonid Roszal, reżyser Stanisław Goworuchin. Bezpośrednio pracami Frontu kierować ma triumwirat w składzie Aleksander Galuszka z organizacji przedsiębiorców „Oparcie dla Rosji”, deputowana Dumy Państwowej Olga Timofiejewa i właśnieGoworuchin– twórca znany i popularny także w Polsce (choćby z takich filmów jak „Piraci XX wieku”, „Strzelec wyborowy”, czy „Córka kapitana”), od lat aktywny w rosyjskiej polityce i głoszący nacjonalistyczne i antyimigranckie poglądy. Na czele komisji rewizyjnej Frontu stanął Wiaczesław Łysakow z ruchu automobilistów „Wolność Wyboru”, a komitet wykonawczy bloku poprowadzi bohater Federacji Rosyjskiej, weteran Andriej Boczarow.

Front Narodowy i Jedna Rosja są w Rosji traktowane jako dwie nogi tego samego obozu politycznego, jednak pomimo kadrowo-organizacyjnych i rzecz jasna taktycznych powiązań między oboma środowiskami – szersza formuła FN bardziej odpowiada obecnemu wizerunkowi prezydentury Władimira Putina. Front nadal też wydaje się mieć atrakcyjniejszą społecznie formułę niż partia władzy, kojarzona już z potknięciami rządu i siecią powiązań rodzinno-korupcyjnych, których ukrócenie zapowiada administracja prezydencka. Również fakt, że W. Putin nie odrzucił tym razem okrzyknięcia liderem wskazuje, że to właśnie Front urasta powoli do roli głównego zaplecza społeczno-politycznego prezydentury. Postawione zadania – interwencyjności i transmisji nie tylko od władzy do mas, co od mas do władzy ponad głowami urzędników również konweniują z bonapartystowskim styl sprawowania rządów przez przywódcę Federacji. Dodatkowo go umacniając.

Konrad Rękas

Zapraszam też na Geopolityka.org