Przemiany ustrojowe w Królestwie Polskim w latach 1830-1833
Pod red. Lecha Mażewskiego
To kolejna, publikowana przez nas praca poświęcona dziejom unii rosyjsko-polskiej zainicjowanej w roku 1815 objęciem władzy królewskiej w Polsce przez cara Aleksandra I. Tym razem autorzy omawiają polityczne, prawne i społeczne dzieje Królestwa Polskiego rozpoczęte w noc listopadową 1830 roku, a zakończone klęską na polu bitwy, czyli oblężeniem i zdobyciem Warszawy przez wojska Iwana Paskiewicza. Dzieje te, uporządkowane w pięciu częściach książki, opisują:I. U progu przemian ustrojowych Królestwa PolskiegoII. Ustrój Królestwa Polskiego od nocy listopadowej 1830 r. do przegranej wojny z Rosją w 1831 r.III. Ustrój Królestwa Polskiego od nocy listopadowej 1830 r. do przegranej wojny z Rosją w 1831 r. w ocenie współczesnychIV. Królestwo Polskie po przegranej wojnie z Rosją w 1831 r.V. Królestwo Polskie od Statutu organicznego z 26 lutego 1832 r. do nieudanej próby powstańczej z 1833 r. i wprowadzenia stanu wojennegoVI. Przemiany ustrojowe Królestwa Polskiego w latach 1830–1833 z rosyjskiej i polskiej perspektywyISBN: 978–83–60748–60–2, format B5, str. 295.
http://sklep.konserwatyzm.pl/przemiany-ustrojowe-w-krolestwie-polskim-w-latach-1830-1833/
Aleksander Wielopolski. Próba ustrojowej rekonstrukcji Królestwa Polskiego w latach 1861-1862.
Pod red. Lecha Mażewskiego Polecamy kolejną publikację poświęconą dziejom politycznym Królestwa Polskiego. Tym razem praca zbiorowa poświęcona jest krótkiemu, ale niezwykle ważnemu okresowi 1861-1862, a dokładnie podjętej wówczas przez Aleksandra Wielopolskiego próbie rekonstrukcji ustrojowej Królestwa Polskiego, które, jak wiemy, utraciło swą podmiotowość polityczną w wyniku powstania listopadowego, a następnie przegranej z Rosją wojny 1830-1831. Aleksander Wielopolski jest postacią w naszych dziejach wyjątkową i na tyle niejednoznaczną, że spory o sens uprawianej przez niego polityki, jej założenia i cele trwają do dziś. Polski szlachcic, arystokrata, można powiedzieć, że uosobienie zalet i wad tego stanu, zarazem realista polityczny. Na czym jednak polegał ów realizm, skąd wynikał i ku czemu był skierowany? Czy Wielopolski dysponował spójną koncepcją polityczną i zarazem społeczną, która odpowiadałaby z jednej strony wyzwaniom społecznym epoki, a z drugiej dała się zrealizować w warunkach braku suwerenności? Czy dążył do modernizacji KP, czy raczej do zachowania społecznego status quo? Czy myślał o odbudowie w pełni suwerennego bytu politycznego o nazwie Królestwo Polskie i w jakich granicach, w jakim stosunku do Rosji? O Wielopolskim i jego polityce piszą w książce: Lech Mażewski – Aleksander Wielopolski a ustawa o zbiegowiskach z 8 kwietnia 1861r. i masakra na Placu Zamkowym w Warszawie; Nieudana próba utrzymania szlacheckiej dominacji. O sposobie rozwiązania sprawy chłopskiej przez Aleksandra Wielopolskiego; Branka. Aspekty prawnopolityczne decyzji Aleksandra Wielopolskiego o poborze do wojska w styczniu 1863 r.; Rola administracji Królestwa Polskiego w sformułowaniu i realizacji reform Wielopolskiego; Amnestia z 12 kwietnia 1863r. Czy możliwe było połączenie reform Wielopolskiego z uwłaszczeniem chłopów?; Królestwo Polskie w latach 1861–1862 a autonomia Galicji. Porównanie rozwiązań ustrojowych; Królestwo Polskie: od unii z Rosją do… O próbie ustrojowej rekonstrukcji Królestwa Polskiego w latach 1861–1862; Dariusz Szpoper – Aleksander Wielopolski i próba ustrojowej rekonstrukcji Królestwa Polskiego w latach 1861–1862; Aleksander Wielopolski — próba rekapitulacji; Konrad Rękas – Ziemie oddane? Kilka uwag o stosunku Aleksandra Wielopolskiego do ziem litewsko–ruskich; Margrabia Wszechwielopolski? Stosunek Aleksandra Wielopolskiego do Rosji; Spory o Margrabiego na łamach prasy katolików świeckich w setną rocznicę powstania styczniowego; Jan Engelgard – Aleksander Wielopolski wobec niepodległości Polski; Игорь Христофоров – Национализм и Великие реформы: Александр Велепольский и российская внутренняя политика 1850–60–х годов; Michał Mariański – Reformy Aleksandra Wielopolskiego w świetle raportów konsulów Francji w Warszawie (1860–1863); Przemysław Dąbrowski – „Litewski Wielopolski” — czyli program hrabiego Wiktora Starzeńskiego przed 1863r.; Bartłomiej Garczyk – Józef Miniszewski — publicystyka w służbie reform; Ks. Mieczysław Różański – Arcybiskup Zygmunt Szczęsny Feliński wobec reform Wielopolskiego; Wojciech Turek – „Czerwoni” wobec reform Aleksandra Wielopolskiego: zdecydowanie przeciw; „Biali” wobec reform Aleksandra Wielopolskiego: za mało; Grzegorz Smyk – Demontaż reform Wielopolskiego na tle reorganizacji administracji Królestwa Polskiego po powstaniu styczniowym; Anna Klimaszewska, Michał Gałędek – Stańczycy spadkobiercami idei Wielopolskiego?; Bogdan Szlachta – Wielopolski a polskie nurty konserwatywne (próba wprowadzenia); Adam Wielomski – O Heglu i realizmie politycznym. Aleksander Wielopolski a rozumienie polityki w XIX wieku; Tomasz Majer – Królestwo Polskie 1815–1832–1861/1862. Kilka uwag o charakterze ustrojowo–politycznym; ISBN 978-83-60748-56-5, format B5, oprawa miękka, str. 352.