Syryjska agencja informacyjna SANA państwa podała 4 lutego, iż przedstawiciele obu stron zgodziły się na kontynuowanie i pogłębienie współpracy gospodarczej i handlowej. Minister Mabbak wyraził nadzieję, że Białoruś będzie wspierać wejście Syrii do Unii Celnej. Z kolei białoruski dyplomata podkreślił postęp w dziedzinie wspólnych inwestycji, obustronnej wymiany handlowej. Jako pierwszy krok wymienił gotowość do podpisania umowy o wolnym handlu między Unią Celną, a Syrią.

Próby sięgnięcia geopolitycznego UC poza obszar post-sowiecki jak dotąd nie wychodziły poza zakres ogólnych deklaracji. Trudno też oprzeć się wrażeniu, że zainteresowanie integracją eurazjatycką rośnie u tych podmiotów, które padają ofiarą bezpośredniej, lub kombinowanej agresji ze strony sił atlantyckich i ich sojuszników. Słabnie zaś – wraz z ustaniem zagrożenia. Tymczasem dla Moskwy, Mińska i Astany przyjęcie zobowiązań stanowiących już otwarte rzucenie wyzwania systemowi zachodniemu wciąż jeszcze wiąże się z dużym ryzykiem, a krok taki zwyczajnie nie może zostać uczyniony tylko dla pustej ideologicznej uciechy. Ewentualne zacieśnienie więzi między UC a Damaszkiem jest więc możliwe, ale w dużej mierze będzie zależeć od wewnętrznej stabilizacji sytuacji w Syrii, jak i konsekwencji administracji prezydenta Asada w wychodzeniu z politycznej izolacji.

Konrad Rękas

Artykuł ukazał się również na Geopolityka.org