Cierzniakowski: Ułuda sukcesu II RP

Państwo polskie powstałe w 1916, a ostatecznie umocowane w 1921 roku powstało w szczególnych okolicznościach. Odrodziło się ono po ponad stuleciu zaborów, gdy zostało podzielone między monarchie Hohenzollernów, Habsburgów i Romanowów. Skutkowało to upośledzeniem politycznym w czasie gdy rodziły się państwowości we współczesnym rozumieniu. Polityczne upośledzenie objawiało się cechami krytykowanymi przez Romana Dmowskiego i Stanisława Cata-Mackiewicza. II RP po około 20 latach [zależy od momentu uznawanego za początek niepodległości] skończyła żywot najechana przez Niemcy Adolfa Alojzowicza, Słowację ks. Tiso i ZSRR Stalina. Wojna skończyła się […]

Gałat: Mit jagielloński (czy Międzymorze było alternatywą dla polskiego państwa narodowego?)

Związek polityczny Polski z Litwą, zapoczątkowany unią w Krewie w 1385 r. i zacieśniony unią lubelską w 1569 r. jest do dziś przedstawiany w polskich podręcznikach do historii , w samych superlatywach, jako zjawisko jednoznacznie pozytywne i wzniosłe a powstała w jego wyniku Rzeczpospolita Obojga Narodów, wraz ze swoim ustrojem „demokracji szlacheckiej”, jako jeden z najlepszych polskich państw. Czy aby na pewno nie jest to ocena przesadzona? Czy ożywająca czasem w kręgach wychowanej na Sienkiewiczu polskiej prawicy tęsknota za Kresami i Sarmatyzmem jest uzasadniona? Na […]