Polskiej XIX-wiecznej myśli konserwatywnej przypisuje się często rozmaite mankamenty, choćby w rodzaju rzekomo zbyt ścisłego związku z interesami odchodzącej w przeszłość warstwy społecznej, czy wręcz zdrady narodowych interesów. Najlepszą weryfikacją tych zarzutów jest lektura publikacji ówczesnych konserwatystów, bądź przynajmniej szeroko dostępnych omówień ich twórczości. Najbardziej znanym środowiskiem konserwatywnym XIX stulecia pozostają krakowscy „stańczycy”, których poglądy najlepiej oddają publikacje na łamach krakowskiego „Czasu” tudzież „Przeglądu Polskiego” będących przez długie lata trybunami galicyjskich konserwatystów. Ich „popowstańcza” generacja, której wybitnymi przedstawicielami byli m.in. Stanisław hr. Tarnowski, Stanisław Koźmian […]