Organizacja Boko Haram swoje działania głównie organizowała na obszarze północnej i północno-wschodniej Nigerii, gdzie zdecydowana większość mieszkańców to muzułmanie. Ostatnio jednak – zwłaszcza po tym jak w kwietniu porwano ponad 200 dziewczynek ze szkoły – Boko Haram staje się coraz aktywniejsze, a swoje akcje przeniosło nawet do sąsiedniego Kamerunu.
Według BBC, dnia 27 lipca 2014 r. członkowie organizacji Boko Haram porwali żonę wicepremiera Kamerunu, którym obecnie jest Amadou Ali, w mieście Kolofata na północy kraju. Poza nią, porwano lokalnego religijnego przywódcę będącego burmistrzem miasta, a także kilka innych osób. W tym samym czasie w północnej Nigerii zginęło 5 osób w wyniku eksplozji bomby rzuconej w wiernych wychodzących z kościoła w mieście Kano, co też jest wiązane z działaniami wspomnianej organizacji. W innym ataku, Kobieta-samobójczyni miała ranić od 2 do 5 policjantów – dane są nieścisłe.
Jak podaje nigeryjski The Guardian, w związku ze wzrostem aktywności Boko Haram na pograniczu nigeryjsko-kameruńskim, wysłane zostały dodatkowe siły zbrojne w celu opanowania sytuacji. Już wcześniej w Kamerunie porwano chińskich pracowników oraz pewną francuską rodzinę. Jak poinformował kameruński minister informacji Issa Tchiroma oprócz żony wicepremiera, porwano także jej pokojówkę oraz kilka innych osób. Samemu wicepremierowi udało się schronić w sąsiednim mieście.
Od pewnego czasu działania Boko Haram na obszarze Kamerunu są coraz częstsze. W ostatnim tygodniu ataki były trzy i kosztowały życie 4 kameruńskich żołnierzy. Dnia 25 lipca na obszarze Kamerunu skazano ok. 22 osób za nielegalne posiadanie broni oraz planowanie powstania. Wiąże się te osoby właśnie ze wspomnianą organizacją. Zwiększenie aktywności Boko Haram poza Nigerię wiąże się z faktem, iż Kamerun, Nigeria, Czad oraz Niger podjęły decyzję o utworzeniu zbrojnej siły liczącej 2 800 żołnierzy, której podstawowym zadaniem byłoby zwalczanie Boko Haram. Międzynarodowa współpraca wiąże się z porwanymi dziewczynkami oraz przypuszczeniami, że mogą być one przetrzymywane na nigeryjsko-kameruńskim pograniczu.
Jak podaje brytyjski The Guardian, w ataku na miasto Kolofata zginęły co najmniej 3 osoby. Jeden atak nastąpił na dom wicepremiera, gdzie porwano jego żonę a drugi na burmistrza miasta, który jednocześnie jest lokalnym przywódcą religijnym zwanym z angielskiego „lamido” – nazywa się Seini Boukar Lamine. Sam wicepremier miał zostać przeniesiony do innego miasta pod eskortą służb bezpieczeństwa.
Ciekawą analizę sytuacji w Nigerii przedstawił Vincent Bamigboye dla nigeryjskiego The Guardian. Podkreśla on, że nigeryjski podział na północ i południe przestaje mieć charakter tylko religijny i etniczny. Jako przykład podaje, że Nigeryjczycy mieszkający na północy używają obelżywego określenia NIMBY na tych, którzy mieszkają na południu kraju. NIMBY znaczy Not-In-MY-Backyard i ma dotykać tych, którzy mieszkają daleko i nie są dotknięci różnymi przykrymi wydarzeniami. Nigeryjczycy z północy uważają, że ich krajanie z południa bagatelizują zagrożenie ze strony Boko Haram. Mają oni uważać, że skoro organizacja głównie działa na północy to dlaczego południe ma się tym przejmować. Ostatnio nigeryjska opinia publiczna żyła odmową jednego inspektora policji z południa objęcia stanowiska w Maiduguri na północy, gdyż uważał, że jego konflikt w stanie Borno nie dotyczy. Kiedy nigeryjski prezydent zaproponował zaciągnięcie pożyczki od innego państwa w celu dofinansowania armii by była zdolna walczyć z Boko Haram, pojawiły się pytania dlaczego władza nie wzięła pożyczki z krajowych rezerw takich jak Sovereign Wealth Fund czy Excess Crude Account. Bamigboye sugeruje, że stany południowe niechętne są by rząd centralny sięgał po ogólnokrajowe pieniądze w celu wsparcia stanów północnych. Innym faktem jest, że pieniądze na nigeryjską armię i służby bezpieczeństwa nie zawsze były wydawane zgodnie z przeznaczeniem – problem korupcji. Vincent Bamigboye pisze wprost o problemie „Boko Haramism”, który wiąże się z rosnącą pozycją organizacją Boko Haram na północy oraz niezauważaniem i bagatelizowaniem zagrożenia na południu. Dopiero porwanie dziewczynek było na tyle medialnym wydarzeniem, że i południowe stany zaczęły dostrzegać problem, lecz Bamigboye obawia się, czy ta tendencja się utrzyma.
Nigeria podzielona jest na 36 stanów oraz jedno Federalne Terytorium Społeczne Abuja/Abudża (j. ang./ j. pol.). Nazwy stanów i ich stolic (w nawiasach) brzmią następująco: Abia (Umuahia); Adamawa (Yola); Akwa Ibom (Uyo); Anambra (Awka); Bauchi (Bauchi); Bayelsa (Yenagoa); Benue (Makurdi); Borno (Maiduguri); Cross River (Calabar); Delta (Asaba); Ebonyi (Abakaliki); Edo (Benin City); Ekiti (Ado-Ekiti); Enugu (Enugu); Gombe (Gombe); Imo (Owerri); Jigawa (Dutse); Kaduna (Kaduna); Kano (Kano); Katsina (Katsina); Kebbi (Birnin Kebbi); Kogi (Lokoja); Kwara (Ilorin); Lagos (Ikeja); Nassarawa (Lafia); Niger (Minna); Ogun (Abeokuta); Ondo (Akure); Osun (Oshogbo); Oyo (Ibadan); Plateau (Jos); Rivers (Port Harcourt); Sokoto (Sokoto); Taraba (Jalingo); Yobe (Damaturu); Zamfara (Gusau). Prawo szariatu obowiązuje w 12 stanach północnych Nigerii z 36 obecnie istniejących. Są to: Zamfara, Kano, Sokoto, Katsina, Bauchi, Borno, Jigawa, Kebbi, Yobe, Kaduna, Niger i Gombe.
Liczbę ludności w Nigerii oblicza się na 177 155 754 według szacunków za czerwiec 2014 r. Podział religijny w tymże państwie nie jest do końca sprecyzowany choć dwie religie dominują: Chrześcijaństwo oraz Islam. Według CIA Factbook: islam 50%, chrześcijaństwo 40%, lokalne wierzenia 10%; według Joshua Project: islam 43,4%, chrześcijaństwo 50,4%, lokalne wierzenia 5,9%; według Nigeria Business File: islam 50,4%, chrześcijaństwo 48,2%, lokalne wierzenia 1,4%. Podział etniczny jest bardzo duży i obejmuje od 250 do 529 wspólnot etnicznych. Do najważniejszych zalicza się: Hausa i Fulani 29%, Yoruba/Joruba 21%, Igbo (Ibo) 18%, Ijaw 10%, Kanuri 4%, Ibibio 3.5%, Tiv 2.5% – CIA Factbook.
dr Krystian Chołaszczyński
/ame/
