Antoni Gut urodził się we wsi Cisie-Zagrudzie 16 września 1955 roku. Jego rodzice posiadali gospodarstwo rolne. Miał 2 braci i 3 siostry. Jego ojciec Józef Gut podczas wojny był członkiem AK, a po wojnie był wójtem w gminie Skórzec. Ze względu na ,,niepoprawność polityczną” został z tej funkcji zdjęty przez komunistyczny reżim. Po śmierci ojca w 1962 roku gospodarstwem zajęła się matka Antoniego i jego najstarszy brat Tadeusz (który miał wówczas 13 lat). Pomimo bardzo wielu trudności gospodarstwo udało się utrzymać. W pracę na roli włączyły się wszystkie dzieci. Antoni wychowywał się w trudnych czasach, kiedy rolnicy musieli oddawać władzy część swoich zwierząt i plonów . Mimo to matka Antoniego – Wacława – zawsze dbała o to, żeby nikt w rodzinie nie był głodny. Była bardzo silną i mądrą kobietą.
Antoni uczył się dobrze, miał bardzo dobrą pamięć i świetną wyobraźnię przestrzenną. Zasłuchany w rozmowy starszyzny na wsi szybko umiał wyłapać i powiązać fakty historyczne. Musiał jednak nieraz zrezygnować z lekcji w szkole, jeśli wymagała tego sytuacja w gospodarstwie.
W latach 1974-1976 odbył służbę wojskową w jednostce saperów w Słupsku (błękitne berety). Ukończył technikum budowlane w Mińsku Mazowieckim, a później studia o rodzinie na UKSW uzyskując stopień magistra.
W 1977 roku, mogąc zdać się jedynie sam na siebie, na stałe sprowadził się w Warszawy. W 1982 roku ożenił się z Anną. W 1987 roku na świat przyszła jego córka Alina, a w 1990 roku syn Grzegorz.
Od 1980 w przedsiębiorstwie budowlanym PRI, w którym pracował, założył komitet Solidarności. Brał udział w strajkach Solidarności. Spotkały go za to liczne szykany, m.in. poranne rewizje mieszkania.
W 1992 roku założył własną firmę budowlaną. W 1994 roku z ramienia Unii Polityki Realnej został wybrany do rady gminy Warszawa-Bielany i powołany na funkcję zastępcy burmistrza. W 2002 roku z ramienia Ligi Polskich Rodzin został wybrany do rady miasta stołecznego Warszawy.
Pełnił funkcję prezesa: od 2001 roku Towarzystwa Przyjaciół Bielan, od 2002 roku Mazowieckiego Porozumienia Samorządowego, a od 2009 roku Krajowego Porozumienia Samorządowego. Był współzałożycielem Stowarzyszenia OBURZENI.
W 2006 roku zdał egzamin dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa. W latach 2006-2009 pracował na stanowiskach kierowniczych w TVP. W 2007 roku rozpoczął działalność gospodarczą jako deweloper.
Był honorowym dawcą krwi ze złotą odznaką. Nigdy nie korzystał jednak z przywilejów wynikających z jej posiadania.
Czynnie uczestniczył w budowie pomników Romana Dmowskiego na Placu na Rozdrożu w Warszawie (pomnik został wybudowany), KL Warschau (koncepcja pomnika upamiętniającego 200 tys. Polaków pomordowanych w niemieckim obozie zagłady została storpedowana przez PiS, który w latach 2002-2006 miał decydującą większość w Radzie Warszawy) i generała Tadeusza Jordan Rozwadowskiego (był prezesem komitetu budowy pomnika od 2019 roku).
Jego felietony polityczne w mediach społecznościowych codziennie czytały tysiące osób.
W 2020 roku na stałe miał powrócić i zamieszkać na ukochanej wsi – Cisiu-Zagrudziu. Zmarł 11 kwietnia 2020 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym przy Sanktuarium Krzyża Świętego w Skórcu.
Alina Gut
