O tym pisze Jane’s Defense Weekly powołując się na dokumenty znajdujące się w amerykańskim systemie zamówień publicznych Federal Business Opportunities.

Według publikacji w ciągu ostatnich sześciu miesięcy amerykański rząd wydał dwa zlecenia na przewóz „ładunków wojskowych zawierających materiały wybuchowe” z Europy Wschodniej: jedno 3 listopada 2015 roku, a drugie — 5 lutego 2016 roku.

Pierwszy wniosek został 19 listopada wydany firmie Transatlantic Lines. Statek towarowy Geysir wypłynął 5 grudnia z Konstancy (Rumunia) do Akaby (Jordania). Ładunek składał się z 81 kontenerów (masa całkowita 994 ton), przy czym połowa miała być rozładowywana w Akabie, a druga połowa w tureckiej bazie Agalar (niedaleko Taszudżu).

Później skład ładunku we wniosku został skonkretyzowany. Była to głównie broń i amunicja radzieckiej lub wschodnioeuropejskiej produkcji. Dostawa składała się głównie z naboi kalibru 7,62×39 i 7,62×54 mm (około 200 ton), amunicji do ciężkich karabinów maszynowych 12,7 i 14,5 mm (487 ton). Na liście są również 82-milimetrowe pociski moździerzowe i do granatników RPG-7. Lista broni zawiera karabiny maszynowe oznaczone w kategorii jako „AK-47” (prawdopodobnie klony 7,62-milimetrowego kałasznikowa), karabiny maszynowe DSzK i PKM, a także granatniki RPG-7.

Szczególne miejsce zajmują wyrzutnie systemu przeciwpancernego „Faktoria” i pociski 9M111M do niego.

Drugie zlecenie 25 lutego wydano firmie Schuyler Line Navigation, której statek Corsica wypłynął 28 marca z bułgarskiego Burgas do Akaby. Skład ładunku (117 kontenerów o łącznej wadze ponad tysiąca ton) dla tego wniosku nie został ujawniony.

Publikacja podsumowuje, że pomimo faktu, że ostateczny odbiorca w dokumentach nie został określony, są nimi przedstawiciele zbrojnych grup syryjskiej opozycji walczący z centralnym rządem w Damaszku.

Zawieszenie broni w Syrii zostało podpisane 22 lutego 2016 roku i weszło w życie 27 lutego.