Maciej Tanaś (red.), Kultura i język mediów, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007, ss. 349.
Współcześnie nazbyt często zapomina się o newralgicznej relacji pomiędzy polską kulturą a językiem mediów. Powoduje to rozliczne nieporozumienia, które z kolei destruktywnie oddziałują na emisję oraz przepływ komunikatów pomiędzy podmiotami publicznymi. Obniżają również jakość przekazów, przyczyniając się do wydłużania procesów decyzyjnych. Czytelnikom, którym leży na sercu przeciwdziałanie i zapobieganie takim sytuacjom, ale i celują w ich zrozumieniu bez wątpienia przypadnie do gustu książka pod naukową redakcją Macieja Tanasia zatytułowana „Kultura i język mediów”. Jest to zbiór artykułów poświęconych najważniejszym aspektom zarówno kultury i języka, jak i relacjom pomiędzy nimi. Reprezentują one dojrzałe spojrzenia na kształtowanie sfery publicznej, stąd warto im się bacznie przyjrzeć.
Niemal trzydzieści tekstów naukowców pochodzących z różnych ośrodków naukowych zabrało głos na ważkie w dobie globalizacji pytania, które nie doczekały się dotąd satysfakcjonujących odpowiedzi. Przemyślane, rzetelnie opracowane i dobrze udokumentowane naukowo argumenty oraz kontrargumenty zawarte w kolejnych artykułach stanowią ważne i godne refleksji stanowiska w debacie na temat wykorzystania przez człowieka nowych mediów. Warto wyraźnie podkreślić, iż autorzy świetnie wyważyli wady i zalety, szansy i zagrożenia możliwych scenariuszy rozwoju środków masowego przekazu, pokazując na co ich użytkownicy muszą być szczególnie wyczuleni, by nie zatracić się w globalnej wiosce.
Poza kwestiami użytecznymi w praktyce, to znaczy propozycjami odpowiedzi na nurtujące nas pytania, np. czy czasopismo naukowe dobrze jest wydawać w formie elektronicznej, jak zoptymalizować kontakt naszego dziecka z nowymi mediami, w jaki sposób nie uzależnić się od internetu i tak dalej, znajdziemy na łamach tej książki wiele interesujących rozwiązań teoretycznych. Okażą się one z pewnością cennymi wskazówkami dla czytelników zainteresowanych samodzielną eksploracją znaczeń przekazywanych za pośrednictwem szczególnego nośnika, jakim jest język. Zwłaszcza ciekawym aspektem rozważań naukowców jest rozpatrzenie bardzo dobrze uzasadnionych teorii z zakresu nauki o komunikowaniu w kontekście specyfiki polskich mediów i języka polskiego. Analizy te uświadamiają czytelnikowi jak ważne jest uwzględnianie kontekstu, zwłaszcza tradycji, podczas badań. Uwydatniają słabość bezmyślnego kopiowania podejść badawczych Amerykanów na rodzimy grunt. To prezentacje niezwykle istotnego podejścia do przedmiotu badań, które warto poznać.
Bonusem dla czytelników jest dobrze przeprowadzony i bardzo ciekawy wywiad z profesorem Jerzym Bralczykiem dotyczący języka pośredniego, który wymyka się wszelkim klasyfikacjom. Pozwala on lepiej poznać właściwości zjawisk towarzyszących komunikowaniu. Poza tym autorzy wiele uwagi poświęcili edukacji – użyciu w jej ramach języka, mediów, a także jej obecności w mediach. Cennym uzupełnieniem refleksji nad pochłaniającymi naszą uwagę wydarzeniami, których obraz zyskaliśmy za sprawą środków masowego przekazu, jest analiza aspektów deontologicznych. Całość tworzy naprawdę przemyślaną kompozycję.
Książka pod redakcją naukową Macieja Tanasia pod tytułem „Kultura i język mediów” zasługuje na uwagę i uznanie, ponieważ łączy w sobie walory doskonałego podręcznika po specyfice języka polskiego oraz bardzo dobrej monografii poświęconej środkom masowego przekazu. Umożliwia poznanie, a także zrozumienie konsekwencji tworzenia określonych kanałów komunikacyjnych i przebieg samych procesów nadawania i odbierania przekazów. Autorzy słusznie wiele uwagi poświęcili wysublimowanym sztukom perswazji, manipulacji oraz propagandzie. Jak bardzo wysublimowane mogą one być, uświadomi sobie czytelnik na podstawie tej gorąco polecanej lektury.
Książka jest dostępna na stronie Oficyny Wydawniczej „Impuls”: http://impulsoficyna.pl/wyszukaj/kultura-i-jezyk-mediow,741.html
