W dniu 16 kwietnia 2012 roku o godz. 17.00 w Muzeum Niepodległości przy al. Solidarności 62 w Warszawie odbyła się prezentacja książki prof. dra hab. Adama Wielomskiego pt. Teokracja papieska 1073–1378. Myśl polityczna papieży, papalistów i ich przeciwników . W spotkaniu i w dyskusji na temat książki, prowadzonej przez: red. Jana Engelgarda udział wzięli: dyrektor Wydawnictwa „von borowiecky”, Tadeusz Majcherek, ks. dr Jacek Grzybowski z UKSW (autor m.in. książek: Miecz i pastorał. Filozoficzny uniwersalizm sporu o charakter władzy. Tomasz z Akwinu i Dante Alighieri; Jacques Maritain i nowa cywilizacja chrześcijańska), prof. Artur Andrzejuk oraz autor Teokracji papieskiej 1073–1378, prof. Adam Wielomski z Uniwersytetu Przyrodniczo – Humanistycznego w Siedlcach.
W spotkaniu uczestniczyli ponadto: dr Jakub Wójcik z UKSW, płk dr Jerzy Niepsuj, WAT i UKSW, dr Tadeusz Skoczek, dyrektor Muzeum Niepodległości.
Jako pierwszy wystąpił dyr. T. Majcherek, przedstawiając istotę treści opublikowanej książki. Ponadto zwrócił też uwagę na zmieniającą się w dziejach nauki pozycję politologii, która współcześnie rości sobie pretensje, aby zastępować filozofię czy historię. Zdaniem T. Majcherka A. Wielomski nie uległ tej tendencji w swojej książce.
Z kolei A. Wielomski dziękując zarówno gospodarzowi tego spotkania w osobie dyrektora Muzeum Niepodległości dra Tadeusza Skoczka jak i zaproszonym gościom oraz pozostałym uczestnikom, zaznaczył, iż pierwotnie prezentowana książka miała być wstępem do innej, planowanej przez niego publikacji na temat myśli politycznej Reformacji i Kontrreformacji.
Następnie J. Grzybowski zwrócił uwagę na dwie istotne zalety prezentowanej książki:
1. Stanowi ona swoiste kompendium wiedzy na temat omawianych zagadnień (jest monografią, do której każdy, kto interesuje się tematem teokracji papieskiej, będzie chętnie zaglądał);
2. Posiada bardzo dobry warsztat. Na co dowodem są świetnie zrobione odnośniki i przypisy oraz doskonała narracja, dzięki której książkę czyta się jak powieść.
Ponadto J. Grzybowski zwrócił uwagę, że książka odnosi się także do czasów współczesnych, gdyż problem napięcia między doczesnością a myślą chrześcijańską jest wciąż aktualny. Książka – zdaniem Grzybowskiego – pozwala zrozumieć, co stanowi (stanowiło) istotę Europy.
Wśród słabych punktów książki J. Grzybowski wymienił brak metajęzyka.
Z kolei A. Andrzejuk poprosił Autora o wyjaśnienie następujących terminów, którymi A. Wielomski posługuje się w swojej książce i poprosił o określenie ich wzajemnego stosunku do siebie: „teologia polityczna”, „eklezjologia polityczna”, „filozofia polityczna” oraz „myśl polityczna”. Ponadto Andrzejuk poprosił też o sugestię, w jakiej z tych dziedzin współcześnie Wielomski umieściłby relacje między Kościołem a państwem.
A. Wielomski, odpowiadając na pierwsze z postawionych pytań, stwierdził, że:
a. Teologię polityczną rozumie jako dziedzinę, w której pojęcia prawne i polityczne mają swoje źródło w religii i teologii. A zatem na tym terenie nie można mówić o racjonalnym namyśle nad rzeczywistością.
b. „Eklezjologia polityczna” jest terminem przez niego samego utworzonym i oznacza naukę o Kościele i jego strukturze.
c. Filozofia polityczna z kolei to dziedzina opierająca się na racjonalnym namyśle nad rzeczywistością. Pozwala odpowiedzieć na pytanie: Jak ma wyglądać sprawiedliwe państwo i społeczeństwo.
d. Myśl polityczna z kolei, to całość refleksji na tematy polityczne i obejmuje wszystkie wspomniane wcześniej dziedziny (eklezjologię i teologię polityczną oraz filozofię polityczną).
Z kolei w ramach odpowiedzi na drugie pytanie A. Wielomski stwierdził, że współczesne relacje państwo – Kościół umieściłby na terenie filozofii politycznej.
Kolejnym punktem spotkania były pytania z sali, po zakończonej „części oficjalnej” spotkania autorskiego, była możliwość osobistej rozmowy z Autorem książki, z czego wielu uczestników spotkania skorzystało.
Oprac. dr Izabella Andrzejuk
Za: http://www.katedra.uksw.edu.pl/001wydarzenia/2012/promo/promo_wielomski.htm
Książkę można kupić w naszym sklepiku: http://sklep.konserwatyzm.pl/teokracja-papieska-1073-1378.-mysl-polityczna-papiezy-papalistow-i-ich-przeciwnikow/
a.me.
Zgadza się , każdy katolik powinien być teokratą , a jest demokratą. Problem suwerenności władzy duchowej nad świecką , to fundament cywilizacyjny. Może demokratyczny teatr to wyzwania do przywrócenia tej władzy duchowej suwerenności , Jezus zdobył władzę demokratycznie.