Wielomski: Utopia konstruktywizmu rojalistycznego

Czasami spotykam się z oczekiwaniami, a nawet pretensjami, że nie formułuję planów restauracji monarchii, nie opisuję ani jak powinna wyglądać przyszła monarchia, nie typuję kandydatów, ani sposobu obioru pierwszego dynasty. A przecież podobno powinienem, jako Prezes Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. Próby projektowania przyszłej monarchii podejmowano wielokrotnie, także i w Polsce. Ostatnią z nich jest niedawna seria szkiców autorstwa prof. Jacka Bartyzela, którą opublikował na facebooku, a którą przedrukowało kilka portali, min. konserwatyzm.pl, gdzie sam te teksty umieściłem, mimo dużych wahań. Skąd te wahania? Dostrzegam silne napięcie występujące […]

Luma: (Hipotetyczna) rozmowa delegacji polskiej z kandydatem do tronu polskiego

Jak dobrze wiemy, to wielkim marzeniem wielu konserwatystów i wszystkich monarchistów w Polsce jest restauracja monarchii. Nie jest to łatwe do wykonania, bo mieliśmy w naszej historii od XVIII w. różne okresy historyczne, najczęściej burzliwe, z ,,zerwaniem” ciągłości suwerenności państwowej i władzy królewskiej włącznie. Ostatnio w serii sześciu artykułów na łamach portalu internetowego KONSERWATYZM.PL, o znamiennym tytule ,,Feniks na zgliszczach”, prof. Jacek Bartyzel wskazał drogę wprowadzenia monarchii w naszym kraju, ale nie restauracji, bo minął zbyt długi okres, by dało się ot tak restaurować. Informatycznie […]

Bunikowski: Patologie polskiej demokracji a kwestia restauracji monarchii: Wettyn, Romanow czy… Kaczyński na tron?

    Wprowadzenie: opis patologii. 1.1. Brak kompetencji polityków. 1.2. Nepotyzm i korupcja w administracji publicznej. 1.3. Wojny plemienne w Narodzie. Krasińskiego „mord elektrycznym prądem się            rozpostrze”. 1.4. Brak autorytetu państwa. Dlaczego monarchia? Moralne i polityczne uzasadnienie. 2.1. Dlaczego rządy jednej osoby? 2.2. Jakie wartości winny być wyznawane? 2.3. Jaki model? Westminster czy realne rządy Króla? Kto na tron? 3.1. Wettyn. 3.2. Romanow. 3.3. Polski arystokrata spokrewniony z Jagiellonami. 3.4. Polski przywódca wybrany przez Naród. 3.5. „Malowany król” Andrzej. 3.6. Realny król Jarosław. Konkluzje. […]

Bartyzel: Feniks z popiołów VI. Elekcja króla

Kandydatów do tronu notyfikuje Rada Regencyjna. Powinno być ich co najmniej dwóch, aby wybór nie był prostym plebiscytem „za” lub „przeciw”, ale też górną granicą powinna być jakaś rozsądna liczba, powiedzmy – siedmiu. Przy podanych wyżej, raczej „zaporowych”, warunkach nie powinno być chyba zresztą specjalnego natłoku. Po zamknięciu listy powinien nastąpić okres publicznej prezentacji kandydatów, powiedzmy trzymiesięczny, ale z wykluczeniem autoprezentacji, aby uniknąć poniżającego mizdrzenia się i autoreklamiarstwa, jak w demokratycznych „kampaniach wyborczych” (kandydat, który mimo zakazu próbowałby to jednak czynić, może być i na […]

Engelgard (rec.): Żydzi Szczepana Twardocha

Czytam właśnie powieść Szczepana Twardocha „Król”. Typowa postmoderna osadzona w realiach Warszawy 1937 roku. Bohaterem jest żydowski bokser Jakub Szapiro, który w pojedynku pokonuje polskiego zawodnika, działacza ONR Andrzeja Ziembińskiego, co w wielu opiniotwórczych kręgach już jest atutem książki. Jednak sama fabuła (przetkana obsesyjnie seksem, przemocą, wulgaryzmami, narkotykami, itp.) nie jest jednoznaczna, bo pokazuje także degrengoladę społeczności żydowskiej. W tle jest sanacja i Bolesław Piasecki, przygotowujący „noc św. Bartłomieja”, czyli zamach stanu, który miał polegać na wyrżnięciu elity lewicowej i sanacyjnej (jak wiadomo pogłoski o […]