Jeśli szukać by przypadków pojedynczych zdań, które wbrew intencjom autorów słów były później wykorzystywane na przekór ich znaczeniu, to wzorcowym przykładem byłaby kariera inwokacji polskiego poematu narodowego „Pan Tadeusz”.  Adam Mickiewicz, uważając Litwę za „Ojczyznę swoją”, został później zinternacjonalizowany na wszystkie możliwe sposoby – pełnił już w poprzednim ustroju rolę „poety rewolucyjnego”, dziś stał się poetą właściwie beznarodowym, ewentualnie poetą co najwyżej republikańskim. Jak bowiem inaczej wytłumaczyć uporczywe mówienie o „Republice”, czyli w tłumaczeniu na język polski „Rzeczypospolitej” po prostu, ewentualnie o abstrakcyjnej Republice/Rzeczypospolitej z […]