Nie ma chyba żadnego innego społeczeństwa na świecie, które tyle uwagi poświęcałoby kwestii narodu i sensu jego istnienia, co Polacy. Z rozmaitych przyczyn natury historycznej, geopolitycznej i intelektualnej, tak samorodnej jak i importowanej z zagranicy, to naród znajduje się w centrum polskiej refleksji. Oto zasadnicza różnica w stosunku do tradycji zachodniej, która – od Jeana Bodina, Thomasa Hobbesa i Georga W.F. Hegla – permanentnie obraca się wokół problemu państwa stanowiącego centrum organizacyjne życia zbiorowego. W tradycji zachodniej przyjmuje się, że państwo nie jest dziełem narodu, […]
