Tomasz Terlikowski pisze na Frondzie:

W tym dniu nie ma dla mnie znaczenia, czy powstanie było z bojowego, militarnego punktu widzenia słuszne czy nie. Nie ma znaczenia, czy mogło odnieść sukces czy nie. O wiele istotniejsze jest bowiem to, że powstanie przypomniało, że my Polacy najbardziej kochamy wolność, że nie damy się zgnieść nawet twardej geopolityce. Ale też, że wiemy, że są takie momenty, gdy trzeba oddać życie, by zachować twarz.

Te wartości, tę świadomość, że czasem Bóg wzywa nas do ofiary, że czasem prawda, wolność, Ojczyzna, Bóg są ważniejsze od życia chciałbym przekazać swoim dzieciom. Chciałbym, żeby one także potrafiły, tak jak młodzi ludzie w tamtych czasach, podjąć decyzję i zaangażować się dla swojej Ojczyzny, by potrafiły zaryzykować swoje życie i zawalczyć o honor i wolność.

Komentarz: Ktoś mi opowiadał: Pani pyta dzieci, co chciałby robić, jak dorosną? Jeden mądry na to: chciałbym zginąć w powstaniu warszawskim. Jak oni tak będą wychowywać następne pokolenie, to nieszczęście narodowe jest raczej pewne. [ls] [aw]