Zostań nie odchodź! Popatrz już wiosna,
Zgładzone ciało oddaje życie,
Zostań nie odchodź! Słuchaj wiosenna pieśń radosna,
Ty jednak mówisz: „Ja odejść muszę”,
Zostań nie odchodź! Siądź choć na chwilę,
Popatrz już kwitną na polu kwiaty,
Zostań nie odchodź! Ty znikasz w pyle, Bóg cię już czeka w miłosierdzie bogaty,
Zostań nie odchodź! Już kwitną kłosy, Zostaniesz wyryty w pamięci jak w spiżu,
Zostań nie odchodź! Słychać w oddali głosy, Z światłości bije krzyk: „Dołącz towarzyszu!”

Więc odejdź bo musisz! Już cię czekają,
Lecz wiedz, że pamięć wciąż trwają!
Tyś jednym z Tych co się kulom nie kłaniali,
Odejść nie mogli, bo dokąd?
Więc trwali…