Bohdan Urbankowski, „Ścieżka nad drogami. Fraktale”

Bohdan Urbankowski, Ścieżka nad drogami. Fraktale, Wydawnictwo M, Kraków 2013, ss. 500

            Książka autorstwa Bohdana Urbankowskiego pod tytułem „Ścieżka nad drogami. Fraktale” to z pewnością jedno z najbardziej metafizycznych dzieł, jakie powstało w ostatnich latach na polskim gruncie. Jego treść z kolei odsłania przed czytelnikiem źródła paradoksów najnowszej historii oraz metodykę dążenia człowieka do odpowiedzialnego spełnienia w trudnych czasach kryzysu moralnego. Do jego najciekawszych cech należy zaliczyć również formę przekazu. Mianowicie mamy do czynienia z powieścią, w której autor umieścił wiele skłaniających do myślenia metafor, alegorii, hiperboli, które posiadają faktyczne odzwierciedlenie także w rzeczywistości społecznej, w której żyjemy współcześnie. Jest to więc książka zmuszająca do refleksyjnego podejścia do tego, co stanowi treść życia.

            Tłem dla opowieści snutej na kartach książki są wydarzenia z powojennej historii Polski, gdzie proza dnia splata się z doniosłością działań elit społecznych i politycznych. Stanowi ono inspirujące źródło analogii do życia ludzi tego okresu – świadków minionego czasu. Tym samym Bohdan Urbankowski pokazuje różne oblicza odmiennie pojmowanych przez Polaków na przestrzeni lat: wolności, solidarności, honoru, pamięci kulturowej, wierności prawdzie i ideałom.

            Oddając się wciągającej lekturze tejże powieści ma się wrażenie, że opowiedziana na jej kartach historia – pomimo że poruszająca i dająca do myślenia – jest tylko pretekstem do opisania szczególnie ważnego w historii Polski okresu. Opis ten ma za zadanie utrwalić i ocalić od zapomnienia, to co godne funkcjonowania w naszej świadomości narodowej. Są wszakże pewne fakty, o których pamięć jest naszym moralnym obowiązkiem. Istnieją także takie komponenty myślenia o narodzie, jak między innymi elementy kultury, tradycji, obyczaje, wiara w jedynego Boga, którym nie wolno nam się sprzeniewierzyć, jeśli chcemy sobie rościć prawo do godnego bycia Polakami. Bohdan Urbankowski ma tę świadomość i stara się uwrażliwić na punkcie wskazanych newralgicznych kwestii współczesnych odbiorców, którzy niesłusznie przedefiniowują pojęcie patriotyzmu i zatracają się w dążeniu do realizacji zachodnich wzorców. Innymi słowy autor pokazuje istotę naszego zakorzenienia, które w najtrudniejszych i najbardziej dramatycznych momentach w historii narodu polskiego dawało ludziom siłę do przetrwania z wartościami w sercach.

            W książce znajdziemy również wiele wątków autobiograficznych, zwłaszcza wspomnień jednostkowych wydarzeń, takich jak rodzinny pobyt w Kościele, wspólne czytanie dzieł Adama Mickiewicza przez mężczyzn, gotowanie obiadu przez kobiety, czy nawet porównywanie przez głównego bohatera liści klonu i kipy. Są to odniesienia do ludzi, miejsc, sytuacji, rzeczy, które z pozoru mogą wydawać się błahe, niewiele znaczące, a tak naprawdę zawierają ukryte, głębokie sensy. Żaden z sensów jednak nie jest człowiekowi przez rzeczywistość natychmiast w momencie tworzenia uzmysławiany ani od razu przed nim odkrywany, co doskonale pokazuje autor. Do pojęcia znaczeń dąży się za sprawą refleksyjnego podejścia do wszystkiego, co się w życiu spotyka i tego właśnie autor za sprawą wspaniałych retrospekcji pragnie nas nauczyć.

            Niezwykle interesujące są wątki związane z twórczością autora oraz przywołania krótkich utworów literackich. Bohdan Urbankowski nie szczędzi bowiem informacji na temat procesu powstawania swoich dzieł oraz rodzajów inspiracji, z jakich wówczas korzystał, trudności i pokus, z którymi nieraz bardziej, innym razem mniej udolnie walczył. Dowodem dojrzałości artystycznej pisarza są jednak konkluzje sformułowane w odniesieniu do minionych wydarzeń czy aktów twórczych z perspektywy posiadanego doświadczenia, a także próby opisania pewnych sytuacji ex post. Efekt jest zaskakujący i skłania do myślenia o ocenach rzeczywistości uchwyconej w danym momencie, a analizowanej przy posiadaniu różnych bagaży obciążeń.

            Książka autorstwa Bohdana Urbankowskiego pod tytułem „Ścieżka nad drogami. Fraktale” niesie ze sobą uniwersalne prawidła rządzące ludzkim życiem, które warto poznać, aby poznać możliwości ustrzeżenia się przed błędami. Wiele spośród nich już popełniliśmy i niestety nie jesteśmy w stanie cofnąć czasu. Możemy jedynie myśleć o czasie minionym, przy czym nie powinniśmy zatracać się w żałowaniu tego, co nam nie wyszło. Autor uświadamia czytelnikom wagę refleksyjnego, odważnego oraz odpowiedzialnego spoglądania w przyszłość. Wskazuje, że trzeba zawsze pamiętać o konsekwencjach swoich czynów i uwzględniać kontekst – niezależnie od jego wagi dziejowej. Im więcej zła uczynimy, tym bardziej zniewolona będzie nasza dusza i tym bardziej udręczone ciało. Dlatego – póki jeszcze czas – musimy myśleć, aby wybrać tę właściwą ścieżkę oraz uświadomić sobie dokąd nią podążymy. Pomocna w tym obszarze będzie niniejsza książka, dlatego gorąco się ją poleca.

Krzysztof Wróblewski

Książka jest dostępna na stronie Wydawnictwa M: http://www.mwydawnictwo.pl/p/1087/%C5%9Bcie%C5%BCka-nad-drogami-fraktale

a.me.

Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]
Facebook

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *