Janusz Korwin-Mikke konsekwentnie staje do kolejnych rywalizacji wyborczych co i raz zmieniając tylko szyldy pod jakimi występuje jego formacja. Żeby przypomnieć tylko Unię Prawicy Rzeczypospolitej, Unię Polityki Realnej, Platformę Janusza Korwin-Mikkego czy tegoroczny Kongres Nowej Prawicy. Wszystkie te próby przypominają mi znaną scenkę z kreskówki o Smerfach, kiedy to Gargamel snując kolejny genialny plan złapania Smerfów zaciera ręce i mówi do swojego kota-pomocnika „No, Klakier! Tym razem musi nam się udać!”.

W tym roku JKM odpadł w przedbiegach nie mogąc zarejestrować list w 21 okręgach, co oznacza, że wystawi listy kandydatów jedynie w mniej więcej połowie kraju. To już jest więcej niż klęska wyborcza, gdyż ma o wiele szersze reperkusje niż tylko brak formacji konserwatywno-liberalnej w ogólnopolskich wyborach, ale o tym za chwilę.

Co mogło spowodować taki obrót wydarzeń? Wydaje się, że kluczowy był fakt zaangażowania w projekt pt. KNP zbyt dużej liczby nowych osób, nieświadomych do końca co i jak należy robić, stąd te problemy, choćby z nie wpisywaniem na listach poparcia numeru okręgu wyborczego. Mnie osobiście zapaliła się czerwona lampka, po tym jak pod koniec czerwca musiałem uświadomić koordynatora mojego okręgu wyborczego, że teren mu podległy obejmuje obszar trzech województw sprzed reformy. Trochę się chłopina zdziwił.

Co oznacza brak w ogólnopolskich wyborach zarówno KNP jak i Prawicy Rzeczypospolitej? Nic dobrego. Najprawdopodobniej formacje te spadną z 2 do 3 ligi politycznej. Na horyzoncie pojawiają się za to inne podmioty, które czają się za plecami możnych polskiej sceny politycznej. Problem w tym, że oba lewicowe: antyklerykalny Palikot i ze wszechmiar lewicowa Polska Partia Pracy. Ten pierwszy załapie się pewnie na 3%, PPP zdobędzie 1-2%. Oznacza to, że polska scena polityczna wykona jeszcze większy zwrot w lewo, zwłaszcza w kwestiach obyczajowych, bo w gospodarce ze względu na problemy budżetowe będzie o to ciężko. Po czym to wnioskuję? Mainstream czując za plecami oddech planktonowej konkurencji często przejmuje część jego postulatów (tak było z niektórymi pomysłami np. UPR-u).

Co dalej z JKM? Moim zdaniem były to jego przedostatnie wybory parlamentarne (zakładając, że nowy sejm przetrwa pełną kadencję). „Wódz Prawicy” zdał sobie chyba sprawę, że wojny nie wygra bez części byłych doświadczonych dowódców, stąd chyba apel, by tam gdzie listy nie wystawi KNP głosować na UPR-owców startujących z listy Jurka. Ładny gest, ale świadczący też o desperacji, jeśli wspomnieć dotychczasową frazeologię o kocikowo-jóźwiakowym gangu. Na plus trzeba zaliczyć, że obyło się tym razem, o dziwo, bez tekstów o agentach bezpieki. JKM zapowiada, że walczy dalej. Niewątpliwie dotrzyma słowa.

Przemysław Gołębiowski