Leszek Sosnowski (red.), Wygaszanie Polski (1989-2015), Wydawnictwo Biały Kruk, Kraków 2015, ss. 232.

                Praca zbiorowa pod redakcją Leszka Sosnowskiego pod tytułem „Wygaszanie Polski (1989-2015)” dotyka niesłychanie ważnych w kontekście egzystencji polskości zagadnień. Dotyczy wszakże swoistych niefizycznych rozbiorów państwa. Jest to książka o etapowym, zaplanowanym i przerażającym w skutkach niszczeniu oraz eliminowaniu polskości z tożsamości Polaków. Ten proces – nazwany w publikacji „wygaszaniem Polski” – jest wieloaspektowy i przejawia się we wszystkich sferach życia publicznego: kulturowej, społecznej, ekonomicznej, politycznej. Przyjrzało mu się aż dwudziestu jeden znakomitych autorów stawiających prawdę oraz dobro Polski ponad poprawność polityczną. Ministrowie, posłowie, biznesmeni, publicyści, naukowcy, szeroko rozumiani reprezentanci nauk społecznych i humanistycznych postanowili wypowiedzieć się w słusznej sprawie. Skomentowali kluczowe wydarzenia, które oddziałują negatywnie na kształt identyfikacji społecznej Polaków, a jednocześnie zarysowali niezwykle pełny i poruszający obraz wolnej, lecz zniewalanej przez ludzi Polski. 

                Książka zaczyna się od charakterystyki tytułowego pojęcia „wygaszania Polski”, które świetnie wprowadzi czytelnika w atmosferę kolejnych artykułów i esejów. Następnie znajduje się analityczny przegląd wydarzeń wpisujących się w tematykę publikacji. Ta przystępna, bardzo rzeczowa i dająca do myślenia kronika pozwala doskonale uzmysłowić sobie w jakich kierunkach oraz dlaczego ewoluował proces destrukcji kierowanej przez elity polityczne. Pierwszy rozdział dotyczy kwestii społecznych, przy czym autorzy – między innymi prof. Bogdan Chazan, ks. prof. Dariusz Oko, prof. Andrzej Nowak, prof. Piotr Gliński, Adam Bujak czy Wojciech Reszczyński – celnie wiele uwagi poświęcają religii – żenującym walkom przeciwko Krzyżowi, próbom likwidacji Kościoła i rodziny, a także relacjom pomiędzy mediami a polityką, które negatywnie wpływają na świadomość społeczną. Przede wszystkim jednak pochylili się nad człowiekiem, które poczucie sensu pozostaje dzisiaj zachwiane.

                Kolejny etap refleksji nad polskością dotyczy ekonomii. Autorzy podjęli się wyjaśnienia wydarzeń, które media zaprezentowały jako błahe oraz tych, które zostały niezrozumiane, zignorowane w dyskursie. Przykładowo prof. Artur Śliwiński przyjrzał się działaniom, które prowadzą Polskę do utraty suwerenności, a Leszek Sosnowski – absurdalnym zależnościom pomiędzy światami: polityki i biznesu. Niezwykle ważnym wkładem tego rozdziału w rozwój refleksji o polskości są jednak także pogłębione próby interpretacji wydarzeń – strajków stoczniowców, przemian Polaków w wędrujących najemników, a także on zawiera istotne pytania, które pomimo swej wagi nie doczekały się wystarczającego omówienia, jak na przykład: przyszłość transportu szynowego w Polsce czy spłaty długów przez pokolenia Polaków.

                Trzeci i ostatni rozdział porusza problemy dotyczące polskiej obronności i państwowości, które w obliczu ostatnich wydarzeń na arenie międzynarodowej przybrały na wadze oraz pilności. Ważne jest to, że w swoich tekstach wypowiedzieli się fachowcy w swoich dziedzinach. Podjęli się odpowiedzenia na bez ustanku stawiane symptomatyczne w swym wydźwięku pytania o to, kto nas Polaków obroni, czy jakie są zależności pomiędzy energią a niepodległością. Teksty – między innymi dra Piotra Naimskiego czy prof. Krzysztofa Szczerskiego – lokują problem kryzysu tożsamości, zapętlenia w sieci globalizacji oraz upadku poczucia prawości w zupełnie nowym świetle. Pokazują również istotę tych problemów, a jednocześnie umieszczają je w szerokim kontekście pozwalającym zrozumieć źródła zła, które – wbrew wszystkiemu – można jeszcze wyeliminować ku dobru własnej ojczyzny.

                Wszystkie teksty zawarte w polecanej książce są rzetelne i napisane na najwyższym poziomie intelektualnym i merytorycznym. Dotykają przy tym kluczowych kwestii, które muszą wreszcie doczekać się w Polsce dyskusji, jeśli nie chcemy, aby „wygaszanie” doprowadziło do „zgaśnięcia”. Trzeba wszak pamiętać, że często konstruktywne działania potrzebują impulsu, który pokaże sensowność działań i szansę na ich sukces. Ten tom niewątpliwie takie perspektywy właśnie przed czytelnikiem zarysowuje, stąd też warto wsłuchać się w prezentowane głosy ekspertów.

                Ta wartościowa publikacja stworzona przez patriotów z krwi i kości, zredagowana przez Leszka Sosnowskiego pod tytułem „Wygaszanie Polski (1989-2015)” odpowiada palącej potrzebie chwili, a jednocześnie jest głosem rozsądku i efektem namysłu grupy ludzi, którzy znaczącą część swojego życia poświęcili na działania na rzecz polskości. Nie do przecenienia są te próby diagnozy stanu poszczególnych sfer życia publicznego, a także prognozy zagrożeń związane z podejmowaniem działań mających na celu zniszczenie polskiej tradycji, obyczajowości i dorobku kulturalnego zbudowanego na fundamentach chrześcijańskich wartości. Jest to wobec tego głos, w który warto się słuchać. Głos godny uwzględnienia, w istocie pierwszy tak merytoryczny, rzetelny i wartościowy. Trzeba mieć także nadzieję, że nie ostatni, że wywoła on kolejne dyskusje, które przyczynią się do ponownego wzniecenia ognia polskości, którego nam jako Polakom zgasić i zadeptać po prostu nie wolno.

Krzysztof Wróblewski