I choć Maria Teresa leży daleko od swojej sławniejszej, ogłoszonej świętą siostry Urszuli, to jednak obie łączą bardzo charakterystyczne więzy. Obie spoczywają bowiem w Domach Generalnych Zgromadzeń które swego czasu założyły. Obie też zostały wyniesione na ołtarze. I obie również kojarzą się z Pniewami, chociaż związki mniej znanej z sióstr Ledóchowskich z tym miastem przypominają bardziej jej relacje z kontynentem afrykańskim niż z miejscem jej realnego przebywania.
Dzisiejsza biografia będzie specyficzna. Dlaczego? Bo będzie dotyczyć osoby, której bezpośrednie związki z samą Wielkopolską w zasadzie nie występują. Będzie to jednak osoba, której nazwisko jest porządnym kawałkiem wielkopolskiej historii.
Maria Teresa Ledóchowska, bo o niej tu mowa, urodziła się 29 kwietnia 1863 r. w Loosdorf w Austrii. Była najstarszą z dziewięciorga dzieci rotmistrza huzarów Antoniego Ledóchowskiego i Józefiny z domu Salis-Zizers. Była też wreszcie – co najważniejsze – siostrą wybitnej Wielkopolanki i Pniewianki, świętej Urszuli Ledóchowskiej.
Urodziła się i wychowała w Austrii, by w wieku lat 20-stu przenieść się do Galicji, gdzie jej ojciec zakupił majątek ziemski – Lipnica Murowana.
W latach 1885-1889 była damą toskańskiego dworu w Salzburgu. Szybko jednak postanowiła zrezygnować z tego prestiżowego zajęcia i oddać się działalności dla wielu z jej otoczenia ekscentrycznej. Poświęciła się bowiem całkowicie misjom afrykańskim i walce z niewolnictwem Murzynów.
Paradoksem tych działań, które stały się dla niej drogą do rozgłosu, ale przede wszystkim szlakiem ku świętości, było to, że nigdy w swoim życiu nie była w Afryce. Swoją pracę na rzecz tego kontynentu realizowała zaś poprzez publicystykę, liczne wykłady oraz cały system budzenia powołań misyjnych w krajach europejskich.
W roku 1894 założyła Sodalicję Św, Piotra Klawera dla Misji Afrykańskich przekształconą następnie w Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Św. Piotra Klawera – hiszpańskiego jezuity, misjonarza i apostoła, niewolników z XVII w.
Zasługi Marii Teresy na polu afrykańskim zjednały jej powszechne miano „Matki Afryki”. Ta też opinia była podstawą procesu beatyfikacyjnego, który zakończył się 19 października 1975 r. zaliczeniem Marii Teresy do grona błogosławionych przez Papieża Pawła VI. Rok później zaś polscy biskupi uczynili ją patronką dzieł misyjnych w Polsce.
Maria Teresa Ledóchowska zmarła w domu generalnym swojego zgromadzenia w Rzymie 6 lipca 1922 r., a 4 dni później jej ciało złożono przy Rzymskiej Bazylice Św. Wawrzyńca.
Od 1934 r. ciało to znajduje się w Domu Generalnym ufundowanego przez nią Instytutu, a w ubiegły piątek minęło 90 lat od jej śmierci. I choć Maria Teresa leży daleko od swojej sławniejszej, ogłoszonej świętą siostry Urszuli, to jednak obie łączą bardzo charakterystyczne więzy. Obie spoczywają bowiem w Domach Generalnych Zgromadzeń które swego czasu założyły. Obie też zostały wyniesione na ołtarze. I obie również kojarzą się z Pniewami, chociaż związki mniej znanej z sióstr Ledóchowskich z tym miastem przypominają bardziej jej relacje z kontynentem afrykańskim niż z miejscem jej realnego przebywania.
Jan Filip Libicki
www.facebook.com/flibicki
aw
