Takie oto pytanie postawiłem ostatnio na swoim facebooku. A stawiam je wszystkim tym, którzy oburzają się na Stan Wojenny z pozycji ideologicznych, ponieważ służył obronie porządku zaprowadzonego po II Wojnie Światowej przez skrajną lewicę, czyli komunistów.

Nie jestem zwolennikiem oceny Stanu Wojennego z perspektywy ideologicznej. Oceniam go jako posunięcie stricte polityczne, słuszne i konieczne w swoim czasie i w specyficznej epoce, gdy jedyną dostępną formą państwowości polskiej był PRL. Ale skoro pojawiają się krytyki Stanu Wojennego z pozycji pryncypialnie ideowych i doktrynalnych, to możemy wejść i na to pole. O problemie lewackiego charakteru Solidarności sporo pisano (min. czynił to prof. Lech Mażewski). Skoro jednak jego książki nie są dostatecznie często czytane, to przypomnijmy klasyczny materiał źródłowy. Proszę zwrócić uwagę na – wyboldowane – postulaty indeksacji płac, reformy emerytalnej i zlikwidowania istniejących elementów wolnego rynku. Oto krytyka „socjalizmu realnego” za pomocą „socjalizmu prawdziwego”.

Adam Wielomski

21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego z 17 sierpnia 1980

Żądania strajkujących załóg reprezentowanych przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy były następujące:

Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych, wynikająca z ratyfikowanej przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej wolności związkowych.

Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym.

Przestrzegać zagwarantowaną w Konstytucji PRL wolność słowa, druku, publikacji, a tym samym nie represjonować niezależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań.

a) przywrócić do poprzednich praw: – ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976, – studentów wydalonych z uczelni za przekonania,

b) zwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jana Kozłowskiego, Marka Kozłowskiego),

c) znieść represje za przekonania.

Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz publikować jego żądania.

Podjąć realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez:

a) podawanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej,

b) umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform.

Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku jak za urlop wypoczynkowy z funduszu CRZZ.

Podnieść wynagrodzenie zasadnicze każdego pracownika o 2000 zł na miesiąc jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen.

Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza.

Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe, a eksportować tylko i wyłącznie nadwyżki.

Wprowadzić na mięso i przetwory kartki – bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku).

. Znieść ceny komercyjne i sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.

. Wprowadzić zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej, oraz znieść przywileje MO, SB i aparatu partyjnego poprzez: zrównanie zasiłków rodzinnych, zlikwidowanie specjalnej sprzedaży itp.

Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 50 lat, a dla mężczyzn do lat 55 lub [zaliczyć] przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn bez względu na wiek.

Zrównać renty i emerytury starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych.

Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym.

Zapewnić odpowiednią liczbę miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących.

Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres trzech lat na wychowanie dziecka.

Skrócić czas oczekiwania na mieszkanie.

Podnieść diety z 40 zł do 100 zł i dodatek za rozłąkę.

Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie 4-brygadowym brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy.