Magdalena Ziętek-Wielomska: Kilka dni temu ukazał się kolejny, grudniowo-styczniowy, numer Nowoczesnej Myśli Narodowej (NMN, nr 4-5). Przewodnim tematem numeru jest polska myśl techniczna. Zdecydowaliśmy się na tą problematykę z prostego powodu. Naszym zdaniem suwerenność narodowa w XXI wieku nie jest możliwa bez posiadania własnej myśli technicznej. Dobrze rozumieli to narodowcy 100 lat temu. Dotyczyło to zarówno starej endecji jak i także Zadrugi, co bardzo trafnie opisał profesor Grott swojej książce „Dylematy polskiego nacjonalizmu”. Dobrze rozumiano to także w PRL-u, który mógł się poszczycić wieloma sukcesami dziedzinie rozwoju polskiej myśli technicznej – o czym piszemy właśnie na łamach NMN. Bolączką tamtego okresu było natomiast to, że wiele tych rozwiązań w ogólnie nie zostało wdrożonych w życie, bądź tylko na małą skalę. Było to oczywiście skutkiem mocno ograniczonej suwerenności politycznej Polski, jak również ekonomicznej. Na tym tle III RP wygląda jednakże jeszcze gorzej a właściwie dramatycznie. Rzadko mówi się o tym, że prywatyzacja służyła nie tylko przyjęciu majątku materialnego lecz także polskiej myśli technicznej. Celem tej operacji było uniemożliwienie dalszego rozwoju polskiej wynalazczości i wdrażaniu jej w życie. Cała pookrągłostołowa polityka historyczna robi wszystko, żeby ukryć fakt, że PRL swoją myśl techniczną posiadał i że polski naród stracił ją właśnie w tzw. wolnej Polsce. W szczególności stając się częścią NATO nasze szanse na rozwój własnej myśli technicznej praktycznie spadły do zera. Ponieważ naszym zdaniem największą bolączką kręgów patriotyczno-narodowych są ich jednostronne zainteresowania historyczne, które rzadko obejmują problematykę historii techniki, wydając taki numer NMN chcieliśmy uświadomić ważność tej tematyki.
Adam Wielomski: Drugi temat numeru jest skierowany bardziej dla humanistów, a dotyczy rzekomego sporu pomiędzy katolicyzmem a nacjonalizmem. Zapewne wszyscy pamiętamy głośny apel episkopatu polskiego potępiający nacjonalizm, jako rzekomo niezgodny z nauką Kościoła. Katoliccy krytycy nacjonalizmu powołują się przy tym zwykle na Jacquesa Maritaina i jego spór z Charlesem Maurrasem z lat dwudziestych XX stulecia. Problem w tym, że mało dziś kto pamięta o co wtedy toczył się spór, który na pewno nie był dyskusją pomiędzy „totalitarystą” Maurrasem a „chrześcijańskim demokratą” Maritainem, jak się go dziś przedstawia w oficjalnej Katolickiej Nauce Społecznej. Dyskusja dotyczyła bowiem tego, czy katolik jest obowiązany posłuszeństwo papieżowi tylko w kwestiach wiary i moralności (stanowisko Maurrasa) czy też także w bieżących, taktycznych rozgrywkach politycznych (stanowisko Maritaina). Niestety, pielęgnowany przez liberalnych modernistów zmitologizowany obraz tamtej dyskusji próbuje się i dziś wykorzystywać przeciwko zwolennikom idei narodowej. Stąd nasze przekonanie, że personalizm katolicki trzeba przerobić i przepracować raz jeszcze, gdyż – jak mówi konserwatywny klasyk – „fałszywa historia jest mistrzynią fałszywej polityki”. Stanowisko polskich biskupów sprzed kilku lat było aż nadmiernie dobitnym przykładem, gdy sfalsyfikowana historia stała się mistrzynią fałszywego stanowiska politycznego. Dodatkowo trzeba pamiętać, że personalizm katolicki łączy się z kwestią techniki, o której przed chwilą wspomniałaś. Trudno nie zauważyć, że myśl katolicka jest nią mało zainteresowana, ograniczając się do tworzenia stron internetowych i grup w mediach społecznościowych na tematy religijne. Tymczasem technika potrafi coraz bardziej kontrolować i niewolić człowieka. Dlatego propagujący personalizm Kościół winien się tym problemem bliżej zainteresować, a – niestety – wyraźnie się od tej kwestii uchyla, bojąc się wejść w spór z tzw. nowoczesnym światem.
„Nowoczesną Myśl Narodową” można, za darmo, pobrać w pliku PDF na stronie www.nowoczesnamysl.pl/
Myśl Polska, nr 7-8 (14-21.02.2021)
