Awantury stają się już nieodzowną częścią naszego życia politycznego. I tak już będzie do czasu rzeczywistego kryzysu i przesilenia. Na pewno nie będzie go przed świętami. To, co się działo w sobotę w Sejmie i na ulicach Warszawy nie było próbą zamachu stanu, jak mówią zwolennicy PiS-u, ani protestem w obronie wolności mediów i demokracji, jak mówią zwolennicy partii i organizacji opozycyjnych.

To była zwykła polityczna awantura bez ładu i składu. Po tej awanturze widać, że Jarosław Kaczyński słabo radzi sobie w takich sytuacjach, a PiS szybko powinien zmienić marszałka Sejmu, bo Marek Kuchciński nie dorósł do tej roli. Sejmowa awantura pokazała po raz kolejny, że opozycja nie ma żadnego wybitnego lidera, a teorie o tym, że to wszystko było przygotowane wcześniej nie wyglądają wiarygodnie.

Gdyby porównywać tę sytuację do czegoś podobnego, to najlepiej pasuje sztuka Adolfa Nowaczyńskiego pt. „Wiosna narodów w cichym zakątku”. I u Nowaczyńskiego i wczoraj w Warszawie typowy polski bałagan i jeszcze bardziej typowa polska niemoc. Jakaś posłanka z PiS-u histerycznie drze się, że ją szarpią, jakiś opozycyjny uczestnik demonstracji kładzie się na ulicy i udaje, że go pobito, a obrazu tego dziadostwa dopełnia poseł Marek Suski, który najpierw biega po sali obrad Sejmu, rozpaczliwie starając się namówić do głosowania z PiS-em posłów od Kukiza, a potem szarpie się z posłem PO i ląduje na podłodze.

I takie to są ofiary i efekty tej próby zamachu stanu i walki o wolność mediów w jednym. Prawdziwa zadyma będzie jak do Warszawy przyjadą górnicy, a to się chyba zanosi. Jeszcze nie było rządu, który by im nie uległ i to będzie sprawdzian twardości tego rządu. Za kilka miesięcy będzie widać efekty polityki gospodarczej PiS-u i wtedy się zacznie. Sobota i niedziela pokazały jak słabe są filary na których opiera się ten rząd i jak bardzo opozycja nie ma pomysłu jak poważnie zachwiać tymi filarami. Póki co ta awantura skończy się świątecznym obżarstwem.

Andrzej Szlęzak

za: facebook