Kontekst historyczny powstania teorii „jus publicum europaeum” „Jestem ostatnim świadomym reprezentantem jus publicum europaeum, jego ostatnim wykładowcą i badaczem” – pisał sam o sobie Carl Schmitt w 1950 roku[1]. Koncepcję tegoż jus publicum europaeum (prawo publiczne europejskie) niemiecki prawnik przedstawił w wielkiej rozprawie Nomos ziemi w prawie narodów Jus Publicum Europeum (Der Nomos der Erde im Völkerrecht des Jus Publicum Europeum, 1950). Prace nad tym dziełem Carl Schmitt rozpoczął już w 1942 roku. Rozprawa pierwotnie była pisana jako traktat uzasadniający jego tezę o zmierzchu […]