Wielomski: Ludwik XX i jego legitymistyczna uzurpacja

Starłem się niedawno ze zwolennikami politycznej osobliwości na polskiej scenie ideowej, którzy sami siebie nazywają „legitymistami” i są mocno sfanatyzowani politycznie, a to za sprawą rzekomych praw do tronu Francji, które wysuwa rzekomy Ludwik XX. Oczywiście, to o czym teraz pisze to spór czysto teoretyczny, bo uzurpujący sobie prawa do tronu Francji hiszpański książę Luis de Borbon, podający się jako Ludwik XX, nigdy żadnym królem Francji nie będzie. Mimo to poświęcę sprawie jego „legitymistycznych” praw do francuskiego tronu ciut miejsca, jako ciekawemu kazusowi dla konserwatywnej […]

Rękas: „Legalizm” i „legitymizm” jako preteksty polityczne

Czy „legalizm” i „legitymizm” władzy monarszej są ważne? – No pewnie, przecież w ich imię stoczono tyle wojen (nie tylko domowych…)! – zakrzyknie wierny tym zasadom. Ha, ale przecież właśnie fakt, że sięgano aż po najwyższy wymiar polityki, czyli wojnę – powinien nakazać szukanie leżących u jej podstaw interesów (wojna z całą pewnością nie jest bowiem zjawiskiem bezinteresownym). Skoro zaś mówimy o interesach – wówczas wszelkie wartości i hasła stają się tylko towarem i marketingiem, a sensem całego przedsięwzięcia okazuje się być zysk. Średniowieczny pre-nacjonalizm […]

Lewicki: W Warszawie Napoleon, a w Moskwie Ludwik Święty i Ludwik XX

  Przez ponad dwa miesiące, do końca czerwca tego roku, w warszawskim Pałacu Kultury i Nauki miała miejsce wystawa dotycząca okresu rządów, a także samej postaci, Napoleona Bonaparte. Prezentowano tam różne artefakty związane z tą osobą, w tym także przedmioty do niego należące i osobiście używane. Ta wystawa, prezentowana już w wielu miejscach na świecie, w Kazachstanie, Brazylii czy Australii, trafiała w końcu i do Warszawy. Widać we Francji myślą, że Polacy przepadają za Napoleonem i takiej wystawy właśnie im trzeba, bo każdy Polak marzy […]

Wielomski: Protestancka monarchia czy prawno-naturalna republika? Niemiecki katolicyzm polityczny wobec kwestii formy i typu państwa u zarania Republiki Weimarskiej

    Katolicy w II Rzeszy (1871-1918) Nowoczesne Prusy narodziły się z zasady luterańskiej. Historycy uważają, że to charakterystyczne dla księstw niemieckich w okresie Reformacji procesy konfesjonalizacji państw[1] spowodowały narodziny nowoczesnej państwowości i aparatu administracyjno-wojskowego w dawnej Brandenburgii. Luteranizm był oficjalną doktryną uzasadniającą emancypację tutejszego władcy od podległości władzy cesarskiej a zarazem katolickiej. Luter wielokrotnie nauczał i napominał, że żaden lokalny protestancki władca nie może podlegać katolickiemu cesarzowi, gdyż wszelka władza katolicka ex definitione jest nieprawowita, nielegalna i powiązana z papieżem, czyli rzymskim Antychrystem[2]. Słynna […]