#2 Rozmowa post-Korwinistyczna: Janusz Korwin-Mikke i inne korwinozaury – Prof. Adam Wielomski, Dr Stanisław Adamczyk
Click to rate this post!
[Total: 17 Average: 2.6]
Facebook
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Więcej
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.
Pozwólcie Mu odejść do domu Ojca !
Personalizm katolicki też jest formą kolektywizmu strojącego się w piórka indywidualizmu. Zabieg ten jest wyjątkowo cwany. Katolicyzm, chcąc uzyskać efekt analogiczny do kolektywizmów, postuluje taką interpretację świata i ludzkich poczynań, żeby w świetle jej, interpretowane jako indywidualistyczne dążenia jednostek, dawały finalny efekt identyczny z tym, jaki uzyskują kolektywizmy. Jest to psychologiczny majstersztyk. Przypomina to trochę problematykę teorii systemów, gdzie z systemów niższego rzędu, w skutek synergii powstaje nadsystem – rządzący się prawami adekwatnymi do jego poziomu organizacji. Aby uniknąć interpretacji emergentystycznych, czy wręcz holistycznych, z których wynikałoby, że to nadsystem pomiata swoimi składnikami, postuluje się redukcjonistyczne „protezy”, które uzasadniają, że to indywidualne dążenia podzespołów dają finalny efekt, który jawi się jak podmiotowość nadsystemu.