Michał Dworczyk, poseł PiS oddelegowany na trudny odcinek relacji z Kresowianami informuje o inicjatywie posłów PiS by zbudować w Polsce pomnik „Wschodnich Sojuszników Polski” w wojnie 1920 r. Postulują oni także, „aby do budowy pomnika wykorzystać cokół usuniętego z Placu Wileńskiego pomnika tzw. 'polsko-radzieckiego braterstwa broni’”.
Być może ci posłowie nie mają wiedzy, a być może udają, że nie wiedzą, ale do budowy tego sowieckiego pomnika wykorzystano postument, na którym miał być pierwotnie ustawiony pomnik ks. Ignacego Skorupki. Jeśli więc jakiś pomnik na tym postumencie miałby być ustawiony, to właśnie księdza Skorupki, a nie znowu jakichś „sojuszników” aktualnie zgodnych z linią polityczną rządzących.
Radziłbym też posłom PiS w mniejsze zachwyty wpadać nad tymi „Wschodnimi Sojusznikami Polski” w wojnie 1920 r, co oznacza głównie Petlurę i jego ludzi.
Sam Petlura ma utrwalony na Zachodzie wizerunek antysemity, gdyż na terenach opanowanych przez jego oddziały powszechnie dopuszczano się krwawych pogromów, co zresztą stało się przyczyną jego śmierci, gdyż zginął z ręki żydowskiego zamachowca Szolema Szwarcbarda, który został przez sąd francuski uniewinniony, a potem stał się niejako przykładem dla innych Żydów, którzy mścili się na prześladowcach. Jest pochowany w Izraelu i jest tam uznawany za bohatera. Jego imię nosi wiele ulic. Warto o tym pamiętać.
Natomiast ze współpracownikami Pelury jest jeszcze gorzej. Bardzo wielu z nich odnalazło się potem w kolaboracji z hitlerowskimi Niemcami i wsławiło się antypolską działalnością. Przykładów jest aż nadto:
Generał Omelianowicz-Pawlenko, ten bohater wojny 1920 r. został dowódcą 109 Batalionu Schutzmannschaft i tzw. Ukraińskiej Armii Wyzwoleńczej, które to formacje wypełniały funkcje policyjne na rzecz nazistów.
Alfred Bizanc został szefem zarządu wojskowego 14 dywizji SS Hałyczyna.
Petro Diaczenko – znany ze zbrodni przy tłumieniu Powstania Warszawskiego
Jewhen Konowalec, założyciel i pierwszy prowydnyk OUN, tej do gruntu antypolskiej, terrorystycznej i faszystowskiej organizacji ukraińskich nacjonalistów.
Pułkownik Roman Suszko, potem działacz OUN-M, brał udział w organizacji dywizji SS Hałyczyna,
Pułkownik Łeonid Stupnyckyj – skończył jako generał UPA. Pułkownik Konstanty Smowski – zastępca dowódcy 118 Batalionu Schutzmannschaft.
Wołodymyr Sawczenko-Bilski – kontradmirał, współpracował z nazistami.
Generał Pawło Szandruk – skończył jako dowódca tzw. UAN (Ukraińskiej Armii Narodowej, pronazistowskiej formacji powstałej z 14 dywizji SS i innych ukraińskich formacji pomocniczych)
Pułkownik Mychajło Pohotowko – poszedł na pełną współpracę z hitlerowcami. Denuncjował przed Niemcami Polaków. W marcu 1944 r. został zabity w Warszawie, wraz z kilkoma działaczami ukraińskimi, przez partyzantów Armii Krajowej.
Pułkownik Andrij Dołud – szef sztabu Brygady Spadochronowej Fallschirm-Jäger-Brigade „Gruppe B” podporządkowanej Waffen SS.
Borys Barwiński – podpułkownik, szef ochrony Petlury, w wojnę dowódca pułku w 14 dywizji SS Hałyczyna
Pułkownik Ołeksandr Petlura – młodszy brat Semena Petlury, po ataku Niemców na ZSRR poszedł na współpracę i współredagował gazetę „Wołyń” w Równem.
Powiedzmy to otwarcie: dla Petlury i jego ludzi gra na sojusz z Polską była tylko taktycznym wybiegiem spowodowanym brakiem innych możliwości. Gdy pojawiła się możliwość współpracy z Hitlerem, większość z nich na to poszła, a świadomość że oznacza to wystąpienie przeciwko Polsce nie była dla nich żadnym problemem.
Może zatem lepiej by było, gdyby ci połowie PiS zastanowili się, czy wymienionym pomocnikom nazistowskich Niemiec naprawdę chcą postawić pomnik na cokole przeznaczonym dla księdza Skorupki. Jeśli odpowiedź będzie pozytywna, to będzie to więcej mówić o rzeczywistych intencjach i charakterze PiS niż wszystkie jej deklaracje.
Stanisław Lewicki
za: fb
