Na podstawie nowej ustawy, której projekt przedłożyli przedstawiciele UDARU, SWOBODY i BATKIWSZCZYZNY – nakaz używania wyłącznie języka ukraińskiego obowiązywałby m.in. lekarzy w kontaktach z pacjentami, Z rynku miałaby też zniknąć nie-ukraińskojęzyczne gazety i czasopisma (jedynie 15 proc. ich treści mogłoby być po rosyjsku, czy angielsku). Najpoważniejsze zmiany miałyby jednak dotyczyć samego zapisu języka tak, by stał się mniej podobny do rosyjskiego. Zamiast Ё pisano by więc „ЬО” lub „ЙО”, zaś „Ы” i „Ъ” zniknęłyby zupełnie.

Co ciekawe, „Ё” bywa też uważane za zbędne przez część rosyjskich językoznawców. Tymczasem niedługo obchodzona będzie 230 rocznica usankcjonowania tej litery (spopularyzowanej przez Nikołaja Karamzina) przez Akademią Rosyjską 18 listopada 1783 r.

Pomysły nacjonalistów mają niewielkie szanse realizacji, sprzeciwia się im bowiem koalicja Partii Regionów i komunistów. Sama koncepcja politycznie motywowanych zmian żywej materii języka dowodzi jednak, że opozycja kontynuuje swą taktykę wygrywania podziałów ukraińskiego społeczeństwa. Jasno też ogranicza swój zakres oddziaływania do najbardziej radykalnych elementów ukraińsko-języcznych. Trudno o większą przysługę, jaką mogłaby sprawić obozowi rządzącemu.

Konrad Rękas

Artykuł ukazał się też na Geopolityka.org