Bartyzel: Tradycjonalista a państwo narodowe

Postępy postępu postępują dzisiaj w tak zawrotnym tempie, że russowsko-jakobińska koncepcja obywatelstwa opartego na idei granicy, implikującej odmienność obywateli od tych, którzy nimi nie są; uwarunkowanego przynależnością do konkretnej wspólnoty etnicznej i do ludu sprawującego suwerenną władzę na terytorium państwa narodowego, z którą to przynależnością wiążą się nie tylko pewne prawa, ale również określone obowiązki, „przodującym” ideologiom płynnej ponowoczesności jawi się wręcz jako reakcyjna, więc jako przeszkoda, którą należy koniecznie obalić. Czym natomiast owe „przodujące” kierunki, jak marksizm poststrukturalistyczny, liberalizm egalitarny oraz eufemistycznie określane „nowe […]

Wielomski: Niemcy a Europa

  Nie ma zjednoczenia Europy, Unii Europejskiej bez Niemiec. Jest to pewien truizm, gdyż kraj ten leży w samym centrum kontynentu i już z powodów geograficznych trudno sobie wyobrazić jakiekolwiek zjednoczenie bez Berlina. Inni nie mogą go sobie wyobrazić bez siły niemieckiej ekonomii. Ale trudno nie dostrzec, że Berlin zawsze był motorem wszelkich procesów zjednoczeniowych i gdzie tylko mówi się o jakiejś unifikacji, to głos ten ma charakterystyczny niemiecki akcent. Innymi słowy, nie zawaham się tego głośno powiedzieć, Niemcy są największym wrogiem państwa narodowego w […]

Ziętek-Wielomska: Polak „etniczny” czy Polak „narodowy”?

Socjolog postmodernistyczny Zygmunt Bauman powiedział w jednym z wywiadów, że „Europa jest już w jakimś stopniu, i coraz bardziej się staje, terytorium diaspor. Można być dziś Polakiem równie dobrze w Londynie czy Edynburgu, jak w Warszawie czy Toruniu”. Należy postawić pytanie o to, czy tak opisaną tożsamość „diasporyczną” można postawić na równi z tożsamością narodową?

Ziętek-Wielomska: Naród – państwo narodowe – państwo światowe

Globalizacja posiada dwa zasadnicze oblicza. Pierwsze z nich związane jest ze spontanicznym powiększaniem się globalnych zależności między mieszkańcami naszej planety. Proces ten sprzyja poszerzaniu się psychiki społecznej – ludzie siłą rzeczy zmuszeni są do myślenia w kategoriach globalnych, uniwersalnych. Niewątpliwie może to sprzyjać rozwojowi etyki uniwersalistycznej, która zakłada umiejętność wzniesienia się ponad np. narodowe egoizmy. Czy jest to szansa dla nacjokratyzmu? Z drugiej strony globalizacja oznacza powstawanie ponadnarodowych instytucji biurokratycznych, co stanowi kontynuację procesu budowy zbiurokratyzowanych państw narodowych. I tak jak państwa narodowe nie rzadko […]

Ziętek-Wielomska: Naród – produkt ideologii czy twór historii?

Jednym z uzasadnień postulatów liberalizmu kosmopolitycznego jest twierdzenie, że narody są sztucznymi konstrukcjami społecznymi, a konkretnie produktami ideologii nacjonalistycznych. Istnienie narodów rzekomo zagraża pokojowi i dobrobytowi na świecie. Nacjokratyzm natomiast przyjmuje, że narody są najwyższym stadium rozwoju społecznego, a ich istnienie wynika z obiektywnych praw rządzących życiem społecznym. Należy postawić pytanie o to, która z tych teorii jest prawdziwa? Czy ewentualnie można mówić o „właściwych narodach” oraz innych tworach społecznych, które tylko noszą nazwę narodów, ale de facto nimi nie są?

x. Grzybowski: Tożsamość narodowa. Zakorzenienie

Czym jest tożsamość narodowa ? W jakim stopniu wiąże się ona z zakorzenieniem ? Czy zakorzenienie pozwala inaczej przeżywać świat, realizować wyższe wartości ? Kiedy identyfikacja z grupą może prowadzić do zanikania „bycia sobą” a w konsekwencji do samozatracenia ? Zapraszamy do wysłuchania rozmowy z ks. Prof. Jackiem Grzybowskim z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, autorem książki „Byt, Tożsamość, Naród Próba wyjaśnienia formuły „tożsamość narodowa” w perspektywie metafizyki”. Rozmowę prowadzi Marcin Piechota. Audycję można odsłuchać pod adresem: http://radio.filozoficzne.pl/