Dziś cz. 4 wykładu o Rewolucji Francuskiej prof. Adama Wielomskiego. Odcinek poświęcony chrystofobii, antyklerykalizmowi i schizmie religijnej wywołanej przez rewolucjonistów (Konstytucja Cywilna Kleru). O filosemityzmie rewolucjonistów też słów kilka.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Więcej
The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.
Co do zamykającego pytania
Zgodnie z myślą starożytnych Greków (taki mix uczynię, bo jednej wykładni konkretnej nie ma) „Tyrania” to ustrój jedynowładztwa, gdzie rządy są sprawowane za pomocą siły tudzież uzyskane za pomocą metod siłowych. „Despotyzm” to zaś forma orientalnego jedynowładztwa, charakteryzujący się tym, że wszyscy są faktycznymi niewolnikami władcy, zaś jego wola jest faktycznym prawem a on sam ponad prawem, poza prawem i jest prawem.
Ergo – „despotyzm wolności” znaczyłby, że wszyscy są niewolnikami idei „wolności”, zaś sama idea „wolności” stoi ponad i poza wszystkim.
Jest tutaj troszkę śmieszności, ponieważ sami rewolucjoniści spełniali cechy „tyranii” w pojęciu starogreckim. Przejęli władzę siłą oraz panowali za pomocą siły. A despotyzmowi bliższa była „Monarchia Wersalska”