Problem polega na tym, że obu tych polityków dzieli wszystko – Orban jest skutecznym praktykiem, który wziąwszy władzę wykorzystał ją na naprawy sytuacji w kraju, podczas gdy Jarosław Kaczyński użył jej jako narzędzia do walki ze wszystkimi – z opozycją i ze swoimi koalicjantami; Orban jest zręcznym graczem na śliskim dla niego terenie polityki międzynarodowej, Kaczyński jest krzykaczem mającym na świecie opinię warchoła; Orban nie kieruje się w polityce fobiami i odważnie gra również z Rosją, Kaczyński nie potrafi przekroczyć swoich emocji, czyniąc z prymitywnej rusofobii paliwo ideologiczne swojego zaplecza.

Jakoś bez echa przeszła w Polsce wiadomość o podpisaniu przez Węgry umowy z Gazpromem w sprawie gazociągu South Stream. W opinii analityków Ośrodka Studiów Wschodnich: „Węgry poparły South Stream ze względu na potrzebę dywersyfikacji szlaków dostaw – dotychczas ok. 80% importu surowca sprowadzane jest przez Ukrainę (pozostała część sprowadzana jest z Austrii). Nie mniej istotne są jednak dodatkowe cele w polityce gospodarczej kraju. Węgry liczą na bardziej bezpieczne i tańsze dostawy gazu po wygaśnięciu obecnego kontraktu (od 2015 roku). Niewykluczone, że elementem porozumienia z Gazpromem były też obietnice otwarcia rosyjskiego rynku dla węgierskich przedsiębiorstw. We wrześniu węgierskie Ministerstwo Gospodarki Narodowej podpisało z rosyjską spółką Minnieftiegazstroj ramowe porozumienie dotyczące udziału węgierskich firm w inwestycjach energetycznych na Kaukazie Północnym na kwotę 1 mld euro”.

Taką samą politykę prowadzą Czechy i Słowacja. U nas zaś uważa się za „kolaborację” udział w finansowanym przez Gazprom koncercie muzyki Rachmaninowa. Nie ma co ukrywać – PiS ze swoją retoryką i histerią nie ma żadnych partnerów na prawicy, także w tak wychwalanych przezeń Węgrzech, a naszą „prawicę” dzielą lata świetlne od prawicy w środkowej Europie.

Jan Engelgard

myslpolska.org

aw