Wykład na temat „Prawo prawoskrętne (Wolniewicz)” został wygłoszony w ramach odbywającego się w dniach 26, 27 kwietnia Roku Pańskiego 2019 seminarium Poznańskiego Oddziału Narodowej Akademii Informacyjnej, które stanowiło równocześnie kwaterę naukową Korporacji Akademickiej Baltia.
Prelegent: doktor Maciej Henryk Górny, prawnik, kryminalistyk, cybernetyk, współzałożyciel i kierownik Poznańskiego Oddziału Narodowej Akademii Informacyjnej, Prezes Koła Filistrów Korporacji Akademickiej Baltia.
Wystąpienie nawiązywało do artykułu doktora Górnego pt. „Prawo prawoskrętne”, który ukaże się w najnowszym – 81wszym – numerze czasopisma naukowego „Pro Fide Rege et Lege”. Niektóre wątki zostały w stosunku do artykułu rozszerzone, inne skrócone, jeszcze inne pominięte, pojawiło się też kilka nowych wątków. Warto zapoznać się zarówno z artykułem, jak i z wystąpieniem. Wątki prawoskrętności w prawie będą kontynuowane zarówno w wystąpieniach, jak i artykułach doktora Górnego. Zarówno artykuł, jak i prelekcja bazują w dużej mierze na dorobku profesora Bogusława Wolniewicza, ale znajdują się w nich również odwołania do dorobków m.in. profesora Feliksa Konecznego, docenta Józefa Kosseckiego, profesor Elżbiety Kosseckiej i profesora Mirosława Owoca. Twórczości Bogusława Wolniewicza poświęcił też autor artykuł pt. „Wolność i wartości – wokół myśli Bogusława Wolniewicza”, który ukazał się w 80tym numerze „Pro Fide Rege et Lege”.
Pod spodem znajduje się streszczenie artykułu „Prawo prawoskrętne”:
Celem podstawowym niniejszego artykułu jest przedstawienie specyfiki prawoskrętnego prawa. Podział na kulturową i intelektualną („duchową”) formację prawoskrętną i lewoskrętną został przyjęty za zmarłym niedawno wybitnym polskim filozofem, Bogusławem Wolniewiczem (1927-2017). Formacja prawoskrętna charakteryzuje się szacunkiem do Tradycji i do kulturowego dziedzictwa cywilizacji, ostrożnością do zmian, realizmem poznawczym i racjonalizmem w działaniu, liczeniem się z ułomnością natury ludzkiej, przedkładaniem nauki ponad ideologię, uznaniem nierówności i hierarchii za zjawiska naturalne, normalne a nawet w wielu wypadkach pożądane. Prawoskrętność w obszarze prawa – przenosząc na grunt prawoznawstwa diagnozę kultury postawioną przez Wolniewicza – to, z jednej strony, uznanie pewnych wartości (jak sprawiedliwość czy prawda) za nienaruszalne, z drugiej zaś, uwzględnianie – zarówno przy stanowieniu, jak i egzekwowaniu prawa – realiów społecznych, liczenie się z poczuciem prawnym i świadomością prawną społeczeństwa etc. Pierwszym i najważniejszym celem kary jest ukaranie sprawcy oraz uczynienie zadość sprawiedliwości jako samoistnej i doniosłej wartości oraz poczuciu sprawiedliwości, a nie resocjalizacja złoczyńców. Podając przykłady szczegółowych rozwiązań prawnych popieranych przez Wolniewicza nie omieszkano zaznaczyć, iż wychodząc z ustanowionego przez Wolniewicza pojęcia prawoskrętności można dojść w dziedzinie prawa (i rzecz jasna nie tylko prawa) do innych wniosków szczegółowych. W uwagach konkludujących tekst zasygnalizowano użyteczność cybernetyki prawniczej we wprowadzaniu w życie prawoskrętnej wizji kultury i ładu społecznego w dziedzinie prawa.
